Zakwestionowany przepis zawiera ustawowe upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych. W myśl przepisów Konstytucji rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie zawarte w zakwestionowanym przepisie spełnia konstytucyjny wymóg szczegółowości pod względem podmiotowym i przedmiotowym. Według wnioskodawcy nie zawiera ono jednak wytycznych, które organowi zobowiązanemu do wydania rozporządzenia mogłyby wyznaczyć kierunki i granice uszczegółowienia ustawowych warunków podwyższania emerytury wojskowej co jest niezgodne z konstytucją.
W opinii wnioskodawcy, taki kształt ustawowego upoważnienia powoduje, iż w istocie organ wydający rozporządzenie dysponuje dużą dozą dowolności w regulowaniu warunków podwyższania emerytury. W przypadku, gdy przekazana do uregulowania w rozporządzeniu materia dotyczy sytuacji prawnej obywateli, wytyczne zawarte w ustawie muszą być bardziej szczegółowe.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że ani art. 15 ust. 6 ustawy ani też pozostałe przepisy ustawy nie zawierają wytycznych dotyczących treści rozporządzenia. Nie wskazują kierunków rozwiązań, jakie powinna przyjąć Rada Ministrów, regulując w sposób szczegółowy warunki podwyższania emerytury określone przez ustawodawcę w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy. Kształt upoważnienia ustawowego spowodował, że w omawianym zakresie organ wydający rozporządzenie mógł dowolnie regulować warunki podwyższania emerytury. Nie był bowiem ograniczony kierunkami i wskazówkami wynikającymi z wytycznych.
Kwestionowany przepis nie zawierał wytycznych, co do treści aktu wykonawczego. Wymóg ten jest szczególnie ważny w wypadku, gdy rozporządzenie reguluje zagadnienia związane z prawami człowieka. Rozporządzenie Rady Ministrów dotyczyło zasad podwyższania emerytury żołnierzy. Dotykało, więc prawa do zabezpieczenia społecznego. Brak wytycznych dotyczących tego, jak w rozporządzeniu uregulować kwestię podwyższania emerytur wojskowych, doprowadził do oderwania rozporządzenia od ustawy. Trybunał nawiązując do swojego dotychczasowego orzecznictwa, w którym podkreślał, że uzupełnianie upoważnień ustawowych do wydania rozporządzeń pochodzących sprzed 1997 r., niespełniających standardu określonego w art. 92 ust. 1 konstytucji, powinno następować "przy okazji" nowelizacji danej ustawy, podkreślił, że ustawa z 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy, tylko w okresie po roku 2000, była nowelizowana wiele razy. Ustawodawca w stosunku do kwestionowanego przepisu nie podjął wysiłku uzupełnienia delegacji, mimo że prawo do zabezpieczenia społecznego jest dobrem chronionym konstytucyjnie.
Uchylenie przepisu upoważniającego do wydania rozporządzenia sprawia, że traci moc także akt wykonawczy wydany na podstawie tego przepisu. Trybunał uwypuklił, że uchylenie art. 15 ust. 6 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy nie spowoduje zrealizowania przesłanki wznawiania postępowań, o której mowa w art. 190 ust. 4 konstytucji, w odniesieniu do rozstrzygnięć zapadłych na podstawie rozporządzenia w sprawie podwyższania emerytur wojskowych. Zgodnie z ogólną zasadą, postępowanie może być wznawiane tylko wtedy, gdy Trybunał orzeknie o niezgodności aktu normatywnego, na podstawie, którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe, ostateczna decyzja administracyjna lub rozstrzygnięcie w innych sprawach. Skoro przedmiotem rozstrzygnięcia
Trybunału był przepis ustawy upoważniający do wydania rozporządzenia, wyrok nie będzie miał wpływu na wznowienie postępowań opartych na przepisach rozporządzenia.
Nowe, korzystniejsze zasady obliczania podstawy wymiaru emerytury, obejmą część żołnierzy, którzy do tej pory poddani byli reżimowi bardziej restrykcyjnych przepisów rozporządzenia. Faktyczna możliwość podwyższenia wysokości świadczeń emerytalnych uzależniona jest jednak od obowiązywania właściwych procedur. Dotychczas procedury te były określone w rozporządzeniu. Przepisy ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy ani inne regulacje prawne, wobec uchylenia rozporządzenia wskutek orzeczenia o niekonstytucyjności przepisu upoważniającego, nie określają mechanizmu podwyższania emerytury wojskowej w wypadkach określonych w art. 15 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy.
Utrata mocy obowiązującej zakwestionowanego przepisu spowoduje, że niemożliwe będzie podwyższanie emerytur w wypadku pełnienia służby wojskowej w formacjach określonych w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy, aż do momentu wydania nowego, zgodnego z konstytucją, rozporządzenia. W celu minimalizowania takich negatywnych konsekwencji orzeczenia, Trybunał orzekł o odroczeniu terminu utraty mocy obowiązującej przepisu uznanego za niezgodny z konstytucją o dwanaście miesięcy.
