W wyroku tym Trybunał zdecydował o skierowaniu do rozstrzygnięcia na poziomie krajowym zawisłych przed nim spraw, dotyczących tego samego problemu, którego dotyczyła sprawa Pani Hutten-Czapskiej. Warunkiem zakończenia rozpatrywania tych spraw przez Trybunał jest jednakże wprowadzenie przez władze polskie skutecznych środków na poziomie krajowym. Rząd podjął szereg działań legislacyjnych, aby rozwiązać podstawowe problemy w polskim systemie prawa mieszkaniowego, zidentyfikowane w wyroku w sprawie Hutten-Czapska, wśród których należy wymienić: mechanizm finansowego wsparcia przez państwo w zakresie inwestycji w mieszkalnictwo socjalne, lokale socjalne i mieszkania chronione, nowelizacja ustawy o ochronie praw lokatorów z grudnia 2006 r. umożliwiająca właścicielom budynków podnoszenie czynszów w celu pokrycia kosztów należytego utrzymania, uzyskania zwrotu z inwestycji kapitałowych oraz otrzymywania „godziwego zysku” oraz umożliwienie właścicielom lokali mieszkalnych występowania z roszczeniem o odszkodowanie do gminy na podstawie art. 417 Kodeksu cywilnego, jakie może mieć miejsce na mocy wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 maja 2006 r. (sygn. akt SK 51/05) i dnia 11 września 2006 r. (sygn. akt P 14/06).
Poza działaniami służącymi wyeliminowaniu z polskiego systemu prawa barier w korzystaniu przez właścicieli budynków mieszkalnych ze swojej własności oraz pobieraniu czynszu w odpowiedniej wysokości, są wdrażane rozwiązania, które mają pomóc właścicielom budynków mieszkalnych objętych w przeszłości czynszem regulowanym w uzyskiwaniu wyższych dochodów z tytułu najmu, dzięki poprawie stanu technicznego tych budynków. Wsparcie dla właścicieli budynków mieszkalnych objętych w przeszłości czynszem regulowanym nosi nazwę premii kompensacyjnej. Premia ta przysługuje niezależnie od wsparcia udzielanego na zasadach ogólnych. W myśl obecnie obowiązujących przepisów, premię kompensacyjną przeznacza się na spłatę części kredytu udzielonego na realizację przedsięwzięcia remontowego lub na remont budynku mieszkalnego jednorodzinnego.
Nowelizacja znosi obowiązek zaciągnięcia kredytu w banku kredytującym, jako warunku koniecznego do skorzystania z premii kompensacyjnej. Zgodnie z postulatami osób bezpośrednio zainteresowanych, premia kompensacyjna będzie teraz nadal służyła refinansowaniu kosztów przedsięwzięcia remontowego, albo remontu budynku jednorodzinnego, ale bez konieczności finansowania części lub całości tych kosztów z kredytu zaciągniętego w banku kredytującym, określonym w ustawie jako instytucja finansowa, ustawowo upoważniona do udzielania kredytów, która podpisze z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę określającą zasady współpracy. Ponadto inwestor realizujący przedsięwzięcie remontowe bez korzystania z takiego kredytu i niekorzystający w związku z tym z premii remontowej, nie będzie musiał wykazywać wielkości uzyskiwanego w jego wyniku zmniejszenia zapotrzebowania na energię dostarczaną do budynku na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej. W rezultacie, inwestor ten będzie mógł albo od razu zrealizować większe przedsięwzięcie remontowe na dotychczasowych zasadach, korzystając z refinansowania zarówno w formie premii kompensacyjnej, jak i w formie premii remontowej, albo zrealizować mniejsze przedsięwzięcie, refinansowane w części lub w całości środkami z premii kompensacyjnej, zachowując jednocześnie prawo do realizacji kolejnych przedsięwzięć remontowych i korzystania z tego tytułu z premii remontowej na ogólnie obowiązujących zasadach.
Nowe brzmienie art. 10 ust. 1 i 2 stanowi z kolei odpowiedź na, zgłoszony w trakcie konsultacji społecznych, postulat ustawowego doprecyzowania możliwości ubiegania się o premię kompensacyjną w przypadku budynków o złożonej sytuacji własnościowej. W świetle dotychczas obowiązującego brzmienia art. 10 i 11, osobom zainteresowanym trudno było uzyskać jednoznaczną odpowiedź na pytanie o to czy, a jeśli tak, to na jakich zasadach mogą ubiegać się o premię kompensacyjną w takich sytuacjach, jak występowanie kilku spadkobierców, część współwłaścicieli nie spełnia warunków ustawowych, część lokali została wyodrębniona itp. Wychodząc na przeciw tego rodzaju problemom, wprowadzono ustawowe określenie uprawnień do premii kompensacyjnej w odniesieniu do czterech kategorii inwestora:
-
właściciela budynku mieszkalnego,
-
właściciela części budynku mieszkalnego,
-
współwłaścicieli budynku mieszkalnego oraz
-
współwłaścicieli części budynku mieszkalnego.
W niektórych, złożonych sytuacjach prawnych, w odniesieniu do jednego budynku mieszkalnego, premia kompensacyjna będzie przysługiwała więcej niż jednemu inwestorowi. Uwzględniając ten fakt, odstąpiono od warunku zgodnie, z którym w odniesieniu do jednego budynku premię kompensacyjną przyznaje się tylko raz. W zamian wprowadzono przepis, zgodnie z którym premia kompensacyjna przysługiwać będzie jeden raz w odniesieniu do budynku mieszkalnego albo części budynku mieszkalnego.
Wprowadzono wyjątek od zasady składania do BGK wniosków o przyznanie premii za pośrednictwem banku kredytującego. Wyjątek ten dotyczy inwestora, który zamierza zrealizować przedsięwzięcie remontowe lub remont budynku jednorodzinnego w całości z innych środków niż kredyt, w związku z którym przyznana została premia termomodernizacyjna lub premia remontowa. W takim przypadku, wniosek o przyznanie premii kompensacyjnej inwestor będzie składał bezpośrednio do BGK. W konsekwencji ulegnie skróceniu procedura składania wniosku o przyznanie premii kompensacyjnej.
