Jedno z ostatnich rozstrzygnięć dotyczy niedozwolonego porozumienia na rynku hurtowej sprzedaży produktów ogrodniczych. Postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte w grudniu 2009 roku po informacji otrzymanych w tej samej kopercie od dwóch uczestników zmowy, którzy wnioskowali o odstąpienie od kary finansowej. W jego trakcie były także prowadzone kontrole z przeszukaniem w siedzibach przedsiębiorców. Z ustaleń Urzędu Ochrony konkurencji i Konsumentów wynika, że zmowa trwała od stycznia 2004 roku do czerwca 2008 roku i brało w niej udział sześć podmiotów. Polegała ona na ustaleniu minimalnych cen odsprzedaży produktów wytworzonych przez Ogrody Polskie, m.in. nawozów, nasion czy mieszanek traw. Doszło także do podziału rynku – ustalono, w których regionach poszczególni przedsiębiorcy będą sprzedawać towary na zasadach wyłączności. Za naruszenie konkurencji Prezes UOKiK nałożyła na uczestników porozumienia łączną sankcję w wysokości 77 081,53 zł. Ukarane spółki to: Ogrody Polskie, Green-Land Service, Pest-Ario, Przedsiębiorstwo Handlowe „Biedronka” z Gdańska, Krokus 2, Res-Gal i Biabor. W przypadku dwóch przedsiębiorców – Ogrodów Polskich oraz spółki Res-Gal okolicznością łagodzącą były wnioski złożone przez przedsiębiorców, które przyczyniły się do pozyskania informacji o istnieniu zmowy. Z racji tego, że zostały złożone jednocześnie, ze względów formalnych nie zastosowano programu łagodzenia kar, bowiem nie było możliwe ustalenie kolejności złożenia wniosków, która decyduje o odstąpieniu bądź złagodzeniu sankcji pieniężnej.
Zmowa cenowa została również zawarta pomiędzy Jotul Polska i jej przedstawicielami handlowymi. Spółka jest jednym z większych dystrybutorów pieców żeliwnych i kominków na polskim rynku. Z przeprowadzonego postępowania wynika, że przedsiębiorca, w umowach z dystrybutorami, zobowiązywał ich do sprzedaży produktów zgodnie z przedstawionym cennikiem oraz zabraniał samodzielnego stosowania rabatów i przeprowadzenia promocji. W różnych okresach, od 2000 do 2009 roku, w porozumieniu uczestniczyło łącznie aż 73 partnerów handlowych dystrybutora. Na inicjatora zmowy – spółkę Jotul Polska została nałożona sankcja finansowa w wysokości 31 164 zł. 26 przedsiębiorców otrzymało kary w łącznej wysokości 185 604 zł. W przypadku pozostałych uczestników zmowy Prezes Urzędu, ze względu na poziom ich przychodów, zdecydowała nie nakładać kary pieniężnej.
Kolejne wykryte niedozwolone porozumienie zostało zawarte pomiędzy VF Polska Distribution oraz jej kontrahentami. Spółka jest m.in. producentem odzieży oraz dystrybutorem popularnych marek: The North Face i JanSport. Przeprowadzone wówczas postępowanie wykazało, że przedsiębiorca zawarł z częścią swoich partnerów handlowych umowy, w których obliguje ich do przestrzegania rekomendowanych cen detalicznych. Na uczestników porozumienia Prezes Urzędu nałożyła sankcje w łącznej wysokości 162 187 zł. Poza inicjatorem zmowy, kary otrzymały następujące podmioty: Intersport Polska, Misiek Bury, Cerro Torre Sport, Trekker Sport, Alp z Mikołowa, Sklep Sportowy Dyskobol ze Szczecina oraz Espina-Sport. Przedsiębiorcy zaprzestali stosowania zabronionej praktyki.
Niedozwolone porozumienia nie muszą dotyczyć powszechnie dostępnych dóbr, ale także usług skierowanych do wąskiej grupy odbiorców. Tak było w przypadku porozumienia przedsiębiorców świadczących usługi na terenie Portu Morskiego w Szczecinie. Trzy spółki wspólnie ustaliły stawki za cumowanie statków przy eksploatowanych przez nie nabrzeżach. Prezes Urzędu nakazała zaniechania niedozwolonej praktyki oraz nałożyła kary finansowe na uczestników zmowy: 41 954 zł – na DB Port Szczecin, 23 016 zł – na spółkę Elewator Ewa oraz 7 063 zł – na Fast Terminals.
Opisane powyżej decyzje nie są prawomocne. Przedsiębiorcom przysługuje prawo odwołania do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Ponadto, należy wspomnieć, iż obecnie UOKiK prowadzi również kilkanaście postępowań antymonopolowych w sprawie niedozwolonych porozumień. Jedno z nich dotyczy Polskiej Federacji Stowarzyszeń Zawodów Nieruchomościowych, Polskiej Federacji Rynku Nieruchomości oraz Polskiej Federacji Zarządców Nieruchomości. Zgodnie z przepisami samorządy zawodowe mają status przedsiębiorcy i nie mogą ograniczać konkurencji. Z informacji posiadanych przez UOKiK wynika, że Federacje wspólnie ustaliły jednolitą wysokość opłaty dla kandydatów do zawodu, która nie ma podstawy prawnej i wynika jedynie z porozumienia pomiędzy nimi.
