- Reklama -
czwartek, 25 kwietnia 2024
- Reklama -
Więcej
    Strona głównaBiznesGiełdaUprawnienia niepełnosprawnych pracowników

    Uprawnienia niepełnosprawnych pracowników

    Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo

    Jeżeli jednak osoba niepełnosprawna posiada znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności, jej czas pracy nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Aby osoba niepełnosprawna mogła pracować w obniżonym wymiarze czasu, powinna przedstawić pracodawcy orzeczenie o niepełnosprawności. Obniżony wymiar czasu obowiązuje od dnia następnego po przedstawieniu pracodawcy stosownego orzeczenia. Obniżenie wymiaru czasu pracy dla osoby niepełnosprawnej nie wiąże się z obniżeniem wynagrodzenia, Wynagrodzenie dla osoby niepełnosprawnej, w stawce miesięcznej nie może być obniżone. Z kolei stawki godzinowe rosną one, tak by dawały nieobniżone wynagrodzenie miesięczne. Generalnie więc niepełnosprawny pracownik nie traci na tym, że czas jego pracy jest zmniejszony.

     

    Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniana w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych

     

    Tych ograniczeń nie stosuje się jednak do pracowników zatrudnionych w ochronie mienia oraz w przypadku, gdy lekarz sprawujący opiekę nad osobą niepełnosprawną wyrazi na to zgodę.

    Osoby niepełnosprawne zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności mają prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowych. Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego niepełnosprawny pracownik nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu, w którym zaliczono go do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Jeżeli jednak osoba niepełnosprawna w stopniu znacznym lub umiarkowanym ma prawo do dodatkowego urlopu na podstawie innych przepisów, to dodatkowy urlop z tytułu niepełnosprawności jej nie przysługuje, chyba że wymiar urlopu dodatkowego przysługującego na podstawie odrębnych przepisów jest niższy niż 10 dni roboczych.

     

    Pracownik o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym raz w roku w wymiarze do 21 dni roboczych, jeżeli na turnus został skierowany na wniosek lekarza, pod którego opieką się znajduje.

     

    Przysługuje mu również zwolnienie na wykonywanie badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeśli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy. Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy na czas turnusu rehabilitacyjnego lub wykonania badań specjalistycznych oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Podstawą wypłaty wynagrodzenia za zwolnienie od pracy, udzielone na czas uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym. jest przedłożony pracodawcy dokument, wystawiony przez organizatora turnusu i potwierdzający ten pobyt.

     

    Każda osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek

     

    Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy. Dodatkowa przerwa przysługuje niezależnie od przerwy w pracy określonej w Ustawie kodeks pracy. Jeżeli więc dobowy wymiar czasu pracy pracownika niepełnosprawnego wynosi co najmniej 6 godzin, ma on prawo do 30 min. przerwy tj. 15 min. na podstawie Kodeksu pracy i 15 min. na podstawie przedmiotowej ustawy.

     

    Pracodawca jest obowiązany wydzielić lub zorganizować odpowiednie stanowisko pracy z podstawowym zapleczem socjalnym osobie zatrudnionej, która w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku. Wydzielenie odpowiedniego stanowiska pracy powinno nastąpić nie później, niż w okresie trzech miesięcy od daty zgłoszenia przez pracownika gotowości przystąpienia do pracy. Zgłoszenie gotowości przystąpienia do pracy powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia uznania za osobę niepełnosprawną. Taki obowiązek nie ciąży na pracodawcy w sytuacji, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było naruszenie przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przez pracownika z jego winy lub jego stanu nietrzeźwości. Ciężar udowodnienia naruszenia tych przepisów przez pracownika ciąży na pracodawcy.

    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE