W przypadku kryterium podmiotowo-przedmiotowego ustawy o zamówieniach publicznych nie stosuje się do zamówień dokonywanych przez podmioty określone w przepisach ustawy w oznaczonych aspektach ich działalności. W pozostałych obszarach podmioty te są zobowiązane do stosowania przepisów ustawy. Podmioty te mają pozycję uprzywilejowaną w stosunku do pozostałych uczestników obrotu prawnego. Podłożem tej szczególnej pozycji jest założenia o szczególnej roli tychże podmiotów dla prawidłowego funkcjonowania Państwa w tym w szczególności w dziedzinie szeroko pojętego bezpieczeństwa Państwa. Z tego powodu ustawa o zamówieniach publicznych nie znajduje zastosowania do:
1) zamówień Narodowego Banku Polskiego związanych z pewnym rodzajem zamówień związanych z funkcją jaki ten podmiot pełni w Państwie. Dotyczy to generalnie kwestii związanych z pozycją NBP w strukturze organizacyjnej Państwa określonej w art. 227. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej zgodnie z którym: Centralnym bankiem państwa jest Narodowy Bank Polski. Przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. Narodowy Bank Polski odpowiada za wartość polskiego pieniądza. Powyższe uprawnienia Narodowego Banku Polskiego zostały doprecyzowane i rozwinięte w treści ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r., o Narodowym Banku Polskim ( Dz. U. z 2005 Nr 1, poz. 2 z późn. zm. ). Z całości uregulowań prawnych dotyczących NBP wynika jego szczególna uprzywilejowana pozycja względem nie jest obowiązany do przeprowadzania postępowania zgodnie z przepisami ustawy w przypadku składania zamówień na: wytworzenia znaków pieniężnych, zakup złota i metali szlachetnych, dewiz w ramach ich gromadzenia, zarządzania rezerwami dewizowymi, związanych z obrotem papierami wartościowymi emitowanymi przez państwo ( obligacje skarbu państwa ), prowadzeniem rachunków bankowych i przeprowadzaniem bankowych rozliczeń pieniężnych,
2) zamówień Banku Gospodarstwa Krajowego związanych z realizacją zadań z zakresu obsługi szeroko pojmowanych funduszy w tym funduszy europejskich oraz związanych z obsługom długu skarbu Państwa. Bank ten pełniący swoistą rolę banku prowadzącego finansową obsługę państwa w ustawowo oznaczonym zakresie nie jest zobowiązany do stosowania przepisów ustawy jeśli podejmuje działania związane z: realizacją zadań dotyczących obsługi funduszy utworzonych, powierzonych lub przekazanych Bankowi Gospodarstwa Krajowego na podstawie ustaw oraz w związku z realizacją programów rządowych w części dotyczącej prowadzenia rachunków bankowych, przeprowadzania bankowych rozliczeń pieniężnych i działalności na rynku międzybankowym, pozyskiwania środków finansowych dla zapewnienia płynności finansowej, finansowania działalności obsługiwanych funduszy i programów oraz refinansowania akcji kredytowej; operacjami na rynku międzybankowym dotyczących zarządzania długiem Skarbu Państwa oraz płynnością budżetu państwa; wykonywaniem działalności bankowej przez Bank Gospodarstwa Krajowego w części dotyczącej otwierania i prowadzenia rachunków bankowych, przeprowadzania bankowych rozliczeń pieniężnych i działalności na rynku międzybankowym, pozyskiwania środków finansowych dla zapewnienia płynności finansowej oraz refinansowania akcji kredytowej. W przypadku Banku Gospodarstwa Krajowego celem jego działalności jest wspieranie rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego, obejmujących w szczególności projekty realizowane z wykorzystaniem środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej oraz międzynarodowych instytucji finansowych (art. 4 ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego z dnia 14 marca 2003r., Dz. U. Nr 65, poz. 594 ),
3) zamówień Ministra Sprawiedliwości lub jednostek organizacyjnych Służby Więziennej udzielanych przywięziennym zakładom pracy prowadzonym jako przedsiębiorstwa państwowe albo instytucje gospodarki budżetowej jeżeli zamówienia są udzielane w celu zatrudnienia osób pozbawionych wolności, wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Oficjalnych Publikacji Europejskich z dnia 19 maja 2006r., ( Dz. U. z 2006 Nr 87 poz. 604 ), zasadnicza część działalności przywięziennego zakładu pracy dotyczy zadań wykonywanych na rzecz Ministra Sprawiedliwości lub jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, przedmiot zamówienia należy do zakresu działalności podstawowej przywięziennego zakładu pracy,
4) zamówień udzielanych na podstawie szczególnej procedury organizacji międzynarodowej odmiennej niż określonej w ustawie, czyli RP jako członek organizacji międzynarodowej respektuje wewnętrzne regulacje dotyczące zamówień dokonywanych na potrzeby tej organizacji pod warunkiem, iż są one odmienne od ustawy.
W przypadku kryterium przedmiotowego ograniczenie stosowania ustawy wynika z oznaczonego przedmiotu zamówienia, a więc oznaczonego świadczenia które podmiot pragnie uzyskać. Pewien ściśle określony zakres świadczeń może zostać uzyskany przez podmiot z pominięciem przepisów o zamówieniach publicznych. W tej sytuacji ustawodawca przyjął, że z uwagi na specyficzny charakter świadczeń nie jest konieczne stosowanie przepisów w/w ustawy. Dotyczy to :
1) zamówień których przedmiotem są:
a) usługi arbitrażowe lub pojednawcze z uwagi na charakter tych usług albowiem to same strony zainteresowane decydują się na skorzystanie z usług konkretnego sądu arbitrażowego a praktyką stosowaną w obrocie jest ustalanie przez strony jeszcze przed powstaniem sporu sądu arbitrażowego uprawnionego do rozstrzygnięcia ewentualnych sporów mogących wyniknąć w przyszłości,
b) usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych, które nie są opłacane przez zamawiającego lub których rezultaty nie stanowią wyłącznie jego własności; chodzi tu o usługi, które sprowadzają się do wykonywania badań lub prac rozwojowych. Warto także zauważyć, że wyżej wymienione badania i prace muszą być przedmiotem zamówienia złożonego w trybie określonym w ustawie, gdy ich koszty w całości nie obciążają zamawiającego oraz gdy ewentualne osiągnięcia zawdzięczane tym badaniom i pracom stają się własnością zamawiającego. Badania naukowe i prace rozwojowe muszą dotyczyć działalności prowadzonej przez zamawiającego i nie może on jedynie posiadać udziału w finansowaniu, ale musi je opłacić samodzielnie, aby były one objęte obowiązkiem stosowania,
c) nabycie, przygotowanie, produkcja lub koprodukcja materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internecie; zakup czasu antenowego. Przepis ten obejmuje działalności techniczną lub artystyczną, której celem jest wyprodukowanie programu, audycji, reklamy w formie nagrań wideo lub zapisów dźwiękowych przeznaczonych do emisji w radiu lub telewizji. W tym przypadku przepisów ustawy nie stosuje się gdy celem wyprodukowania programu audycji nie była jego emisja w radiu, telewizji lub internecie. Czasem antenowym należałoby rozumieć jako zakup części czasu trwania programu przygotowanego przez nadawcę, przykładowym wykorzystaniem tego czasu może być reklama. Dla każdorazowej oceny czy dane zamówienia obejmuje sytuacje opisane w tym przepisie należy posiłkować się ustawą z dnia 29 grudnia 1992r., o radiofonii i telewizji ( Dz. U. z 1993r., Nr 7 poz. 34 z późn. zm. ),
d) nabycie własności nieruchomości oraz innych praw do nieruchomości, w szczególności dzierżawy i najmu; obejmuje ono procedurę nabywania prawa własności nieruchomości oraz wszelkie inne umowy których przedmiotem jest nabycie praw obligacyjnych do nieruchomości jak i praw rzeczowych na nieruchomości,
e) usługi finansowe związane z emisją, sprzedażą, kupnem lub transferem papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych w szczególności związane z transakcjami mającymi na celu uzyskanie dla zamawiającego środków pieniężnych lub kapitału; w zakresie hipotezy tego przepisu mieszczą się wszelkich stany faktyczne polegające na zachowaniu podmiotu dążącego do uzyskania środków pieniężnych na finansowanie swojej działalności. Takim zachowaniem będzie przykładowo emisja obligacji zgodnie z ustawą z dnia 29 czerwca 1995r., o obligacjach ( Dz. U. 1995 Nr 83 poz. 420 z późn. zm. ),
f) dostawy uprawnień do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, jednostek poświadczonej redukcji emisji oraz jednostek redukcji emisji w rozumieniu przepisów o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych; Zgodnie z ustawą z dnia 22 grudnia 2004r., o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji ( Dz. U. 2004 Nr 281 poz. 2784 z późn. zm. ). Przez uprawnienia do emisji – rozumie się przez to uprawnienie do wprowadzania do powietrza w określonym czasie ekwiwalentu – przez który rozumie się jeden megagram (1 Mg) dwutlenku węgla (CO2) lub ilość innego gazu cieplarnianego stanowiącą odpowiednik 1 Mg dwutlenku węgla, obliczoną z wykorzystaniem współczynników ocieplenia. Jednostka poświadczonej redukcji emisji to jednostkę emisji zredukowanej lub emisji unikniętej gazów cieplarnianych otrzymaną w wyniku realizacji projektu mechanizmu czystego rozwoju, wyrażoną jako ekwiwalent. Jednostka redukcji emisji to jednostka emisji zredukowanej lub emisji unikniętej gazów cieplarnianych otrzymana w wyniku realizacji projektu wspólnych wdrożeń, wyrażoną jako ekwiwalent. Ekwiwalent to jeden megagram (1 Mg) dwutlenku węgla (CO2) lub ilość innego gazu cieplarnianego stanowiącą odpowiednik 1 Mg dwutlenku węgla, obliczoną z wykorzystaniem współczynników ocieplenia( art. 3 pkt. 1,9,10,15 powołanej ustawy ). Przepis ten wyłącza obowiązywanie ustawy w odniesieniu do obrotu prawami we wskazanym zakresie do emisji gazów cieplarnianych i innych substancji, jednostkami poświadczonej redukcji emisji i jednostkami redukcji emisji, gdyż kwestie te zostały w sposób autonomiczny i wyczerpujący uregulowane w odrębnym w/w akcie prawnym,
g) usługi Banku Gospodarstwa Krajowego w zakresie bankowej obsługi jednostek sektora finansów publicznych oraz państwowych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej co stawia w uprzywilejowanej pozycji Bank Gospodarstwa Krajowego,
h) umowy z zakresu prawa pracy. Wyłączenie to ma stosunkowo szeroki zakres gdyż nie dotyczy tylko umów o pracę w rozumieniu Kodeksu pracy ale również innych umów mających cechy umów o charakterze pracowniczym np. spółdzielcze umowy o pracę. Wyłączenie nie będzie natomiast obejmowało umów cywilnoprawnych z uwagi na ich nie przynależność do zbioru umów którego zakres został oznaczony nazwą prawo pracy.
2) zamówień którym nadano klauzulę „tajne” lub „ściśle tajne” zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych jeżeli wymaga tego istotny interes bezpieczeństwa państwa lub ochrona bezpieczeństwa publicznego,a więc zgodnie z ustawą z dnia 22 stycznia 1999r., o ochronie informacji niejawnych ( Dz. U. Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poza 1631). Zgodnie z przyjętą techniką legislacyjną informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą: "ściśle tajne" – zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (część I) i "tajne" – zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (część II) ( art. 23. 1. rzeczonej ustawy),
3) zamówień wynikających z postanowień umowy międzynarodowej zawartej między Rzecząpospolitą Polską a jednym lub wieloma państwami nie będącymi członkami Unii Europejskiej , dotyczącej wdrożenia lub realizacji przedsięwzięcia przez strony tej umowy, jeżeli umowa ta przewiduje inne niż ustawa procedury udzielania zamówień. Uregulowanie to odnosi się do umów zawieranych przez Polskę z innym państwem lub państwami spoza UE gdzie strony w umowie postanawiając zrealizować wspólne przedsięwzięcie jednocześnie zawierają ustalenia odnośnie wyboru sposoby wyłonienia wykonawcy potrzebnego do realizacji ustalonego celu. Przykładowo strony umowy postanowią, że planowany w umowie gazociąg wykona podmiot wyłoniony na podstawie rokowań do których zaproszenie otrzymają konkretne podmioty wyznaczone przez każdą stronę umowy w ilości dwóch z każdego kraju,
4) umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska dotyczących stacjonowania wojsk, jeżeli umowy te przewidują inne niż ustawa procedury udzielania zamówień. Rozwiązanie to odnosi się do Paktu Północnoatlantyckiego podpisanego 4 kwietnia 1949r., ( NATO ) którego Rzeczpospolita Polska stała się stroną w dniu 12 marca 1999r., który przewiduje szczególną procedurę udzielania zamówień. Tym samym treść tej umowy wyklucza stosowanie przepisów ustawy do zamówień wojskowych w ramach realizacji potrzeb NATO,
5) zamówień w ramach realizacji współpracy rozwojowej udzielanych przez jednostki wojskowe w rozumieniu przepisów o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych RP poza granicami państwa jeżeli ich wartość jest mniejsza niż kwoty określone w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Oficjalnych Publikacji Europejskich z dnia 19 maja 2006r., ( Dz. U. z 2006 Nr 87 poz. 604 ). Przepis ten został wprowadzony do ustawy na podstawie ustawy z dnia 16 września 2011r., o współpracy rozwojowej ( Dz. U. z 2011 Nr 234 poz. 1386 z późn. zm. ) przewidującej możliwość współpracy z państwami umieszczonymi na liście biorców pomocy rozwojowej co w przypadku rozpoczęcia współpracy na płaszczyźnie wojskowości nie powoduje konieczności przeprowadzania postępowania w myśl komentowanej ustawy jeśli oczywiście wartość pomocy nie przekracza kwot określonych w/w rozporządzeniu,
6) zamówień dotyczących produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojennymi o których mowa w art. 346 pkt. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zgodnie z którym:
a) żadne Państwo Członkowskie nie ma obowiązku udzielania informacji, których ujawnienie uznaje za sprzeczne z podstawowymi interesami jego bezpieczeństwa;
b) każde Państwo Członkowskie może podejmować środki, jakie uważa za konieczne w celu ochrony podstawowych interesów jego bezpieczeństwa, a które odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojennymi; środki takie nie mogą negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych. Będą to zamówienia związane z zapewnieniem bezpieczeństwa państwa i obejmujące przykładowo zakup broni lub amunicji na potrzeby wojska. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa Państwa w przypadku zastosowania przepisów ustawy zostaną one pominięte. Przykładowo taka sytuacja będzie miała miejsce jeśli z dokonaniem zamówienia będzie wiązał się transfer szczególnej technologii wojskowej której ujawnienie spowoduje obniżenie zdolności bojowej armii,
7) zamówień na usługi udzielane innemu zamawiającemu któremu przyznano w drodze ustawy lub decyzji administracyjnej wyłączne prawo do świadczenia tych usług. Przepis ten odnosi się do sytuacji gdy podmiot: jednostka sektora finansów publicznych, państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, instytucja prawa publicznego lub związek takich podmiotów, otrzymał w drodze ustawy bądź decyzji administracyjnej wyłączne prawo do świadczenia usług z których zamierza skorzystać zamawiający. Najbardziej klarownym przykładem będziemy mieli do czynienia z mając na uwadze ustawę z dnia 23 listopada 2012r., ( Dz. U. 2012 poz.1529 ) Prawo pocztowe. W myśl art. 70 w/w ustawy Prezes UKE wybiera operatora wyznaczonego na okres 10 lat w drodze decyzji, spośród operatorów pocztowych wyłonionych w drodze konkursu ogłaszanego przez Prezesa UKE. Operatorem wyznaczonym jest operatora pocztowy obowiązany do świadczenia usług powszechnych. W przypadku gdy operatorem wyznaczonym zostanie jeden z podmiotów wspomnianych powyżej to wówczas inny zamawiający nie ma obowiązku udzielania zamówień w trybie przepisów komentowanej ustawy lecz korzysta z usług operatora wyznaczonego. W przypadku gdy na podstawie decyzji Prezesa UKE operatorem pocztowym będzie podmiot spoza tych wymienionych na wstępie to nie będzie możliwe odstąpienie od stosowanie przepisów niniejszej ustawy,
8) przyznawania na podstawie ustawy dotacji ze środków publicznych, obejmuje sytuację w której podmiotowi zostaje przyznana ze środków publicznych ( budżetu Państwa ) na podstawie ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009r., ( Dz. U. z 2013r., Nr 885 poz. 938 ). Definicję legalną dotacji zawiera art. 126 rzeczonej ustawy w myśl którejdotacjami są podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych,
9) zamówień i konkursów jeśli wartość ich nie przekracza kwoty 14 000 euro, a więc sytuacji gdy wartość świadczenia pieniężnego zamawiającego nie przekroczy w złotych w/w kwoty to wówczas nie ma konieczności przeprowadzania zamówienia zgodnie z przepisami omawianej ustawy. Konieczność niejako przekroczenia progu pewnej wartości świadczenia dla powstania obowiązku stosowania wymogów ustawy jest uzasadniona względami racjonalnymi, gdyż niezasadnym jest przeprowadzanie skomplikowanej procedury w sprawach o niewielkiej wartości zamawianego świadczenia. Finalnie bowiem korzyści osiągnięte z zastosowania przepisów ustawy mogłoby nie przekroczyć, czy nawet zrównoważyć strat wynikających z wysiłku organizacyjnego, finansowego poniesionego na zorganizowanie postępowania w przedmiocie zamówienia publicznego,
10) zamówień z dziedziny telekomunikacji których głównym celem jest: pozwolenie zamawiającym na oddanie do dyspozycji publicznej sieci telekomunikacyjnej lub eksploatacja publicznej sieci telekomunikacyjnej lub świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych za pomocą publicznej sieci telekomunikacyjnej. Ustawa z dnia 17 lipca 2005r., ( Dz. U. 2004 nr 171 poz. 1800 z późn. zm.) Art. 2 pkt. 29 definiuje pojęcia publiczna sieć telekomunikacyjna– jest to sieć telekomunikacyjną wykorzystywaną głównie do świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych; a siecią telekomunikacyjną są zaś systemy transmisyjne oraz urządzenia komutacyjne lub przekierowujące, a także inne zasoby, w tym nieaktywne elementy sieci, które umożliwiają nadawanie, odbiór lub transmisję sygnałów za pomocą przewodów, fal radiowych, optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną, niezależnie od ich rodzaju. Zaś publicznie dostępna usługa telekomunikacyjna – to usługa telekomunikacyjna dostępną dla ogółu użytkowników. Przez eksploatację sieci należy rozumieć wykorzystywanie jej zgodnie z przeznaczeniem albowiem ustawodawca nie wyjaśnił co należy rozumieć pod pojęciem eksploatacji. W przypadku oceny czy dane zamówienie powoduje konieczność zastosowania przepisów ustawy należy każdorazowo przeanalizować, czy realizowane przedsięwzięcie mieści się w granicach wyznaczonych przez wyżej przytoczone przepisy prawa telekomunikacyjnego. Nie każde bowiem zamówienie z zakresu świadczenia usług telekomunikacyjnych będzie „zwolnione” od przeprowadzenia procedury w myśl ustawy prawo telekomunikacyjne. Ustawowe określenie „głównym celem” należy interpretować w ten sposób, że przedmiotem zamówienia muszą być przede wszystkim świadczenia opisane w tym przepisie co nie wyklucza zamówienia innych świadczeń będących świadczeniami ubocznymi z uwagi na ich zakres w porównaniu ze świadczeniem podstawowym którego spełnienia domagał się będzie zamawiający. Dokonanie rozgraniczenia w powyższym zakresie zapewne będzie nastręczało wiele trudności w praktyce i każdorazowo powinno być ocenianie indywidualnie. Z praktycznego punktu widzenia z przytoczonego powodu należałoby zachować wyjątkową ostrożność przy dokonywaniu zamówień z w/w dziedziny gospodarki,
11) zamówień dotyczących nabywania dostaw, usług lub robót budowlanych od centralnego zamawiającego lub od wykonawców wybranych przez centralnego zamawiającego. Przez pojęcie centralnego zamawiającego należy rozumieć jeden z organów administracji rządowej lub jednostkę podległą lub nadzorowaną przez organ administracji rządowej który jest uprawniony do przygotowywania i przeprowadzania postępowania o udzielenie zamówienia, udzielania zamówień lub zawiera umowy ramowe na potrzeby zamawiających z administracji rządowej, jeżeli zamówienie jest związane z działalnością więcej niż jednego zamawiającego ( art. 15a Prawa zamówień publicznych). Centralnym zamawiającym może być jeden z organów administracji rządowej, lub jednostka podległa lub nadzorowana przez organ administracji rządowej co oznacza, że funkcja ta została zarezerwowana wyłącznie dla jednostek nad W takiej sytuacji zamawiający z administracji rządowej mogą udzielać zamówień na podstawie umowy ramowej zawartej przez centralnego zamawiającego pod warunkiem, że umowa ramowa to przewiduje. W tej sytuacji w relacji centralny zamawiający – a inny organ zamawiający nie ma konieczności prowadzenia postępowania w oparciu o przepisy komentowanej ustawy. Zwolnienie w tym zakresie znajduje zastosowanie wyłącznie do zamawiających podmiotów wchodzących w skład administracji rządowej. Nie będzie więc dotyczyło sytuacji gdy podmiotem zamawiającym będzie jednostka samorządu terytorialnego,
12) zamówień koncesji na roboty budowlane oraz usługi w rozumieniu ustawy z dnia 9 stycznia 2009r., o koncesji na roboty budowlane lub usługi. Definicję koncesji na roboty budowlane i koncesji na usługi zawiera art. 2 pkt 1 i 2 wspomnianej ustawy i zgodnie z ich treścią poprzez koncesje na roboty budowlane należy rozumieć wyłączne prawo do eksploatacji obiektu budowlanego, w tym pobierania pożytków, albo takie prawo wraz z płatnością koncesjodawcy a koncesje na usługi wyłączne prawo do wykonywania usług, w tym pobierania pożytków, albo takie prawo wraz z płatnością koncesjodawcy. Tytułem przykładu wyłączenia obejmują umowy o udzielenie koncesji na eksploatację obiektów budowlanych jakim są drogi publiczne,
13) zamówień udzielanych instytucji gospodarki budżetowej przez organ władzy publicznej wykonujący funkcję organu założycielskiego tej instytucji pod warunkiem, że: zasadnicza część działalności instytutu gospodarki budżetowej dotyczy wykonywania zadań publicznych na rzecz tego organu władzy publicznej, organ władzy sprawuje na w/w kontrolę odpowiadającą kontroli sprawowanej nad własnymi jednostkami nieposiadającymi osobowości prawnej, przedmiot zamówienia należy do zakresu działalności podstawowej instytucji gospodarki budżetowej zgodnie z art. 26 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r., o finansach publicznych ( Dz. U. z 2013r. poz. 885 ). Poprzez instytucję gospodarki narodowej należy rozumieć jednostką sektora finansów publicznych tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania i pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych przychodów ( art. 23 wspomnianej ustawy). Udzielanie zamówień przez organ założycielski instytucji gospodarki budżetowej nie wiąże się z koniecznością stosowania przepisów ustawy jeśli zakres zamówienia jest zgodny z zakresem działalności tej instytucji powołanej do wykonywania zadań publicznych oraz instytucja ta podlega kontroli organu władzy publicznej. W przypadku gdy wspomniana instytucja nie spełnia tych wymogów np. nie wypełnia ona zadań na rzecz organ władzy publicznej zlecającej zamówienie, to wtedy należy stosować przepisy komentowanej ustawy.
Jarosław Olejarz
Radca prawny
