Zgodnie z treścią art. 366 Kodeksu cywilnego, kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.
Solidarność dłużników charakteryzuje się:
1) wielością podmiotów po stronie zobowiązanej,
2) niepodzielnością zobowiązania bez względu na przedmiot świadczenia,
3) możliwością żądania przez wierzyciela według jego wyboru całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna,
4) utrzymaniem zobowiązania wszystkich dłużników aż do całkowitego zaspokojenia wierzyciela,
5) zwolnieniem wszystkich dłużników na skutek zaspokojenia wierzyciela przez któregokolwiek z nich.
Zwolnienie wszystkich dłużników następuje z chwilą spełnienia świadczenia. Zaspokojenie to przybrać może każdą z postaci wykonania zobowiązania, a zatem nie tylko samego spełnienia świadczenia, ale też świadczenia w miejsce wypełnienia, złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego, potrącenia umownego lub ustawowego, czy odnowienia (o ile nie wystąpiło stosowne zastrzeżenie z art. 374 § 1 KC).
Warto również zwrócić uwagę na kwestię dotyczącą więzi wspólnej dłużników. Otóż wyrazem więzi wspólnej pomiędzy współdłużnikami solidarnymi jest przede wszystkim to, że zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z nich, zwalnia pozostałych.
W przypadku, kiedy wierzyciel, kieruję pozew do sądu, uzyskuje możliwość pozwania konkretnego dłużnika (solidarność bierna) lub grupę dłużników. Ustawodawca pozostawia w tej kwestii wolną rękę wierzycielowi. Należy zauważyć fakt, iż pomiędzy dłużnikami solidarnymi występuje współuczestnictwo procesowe, które ma wprawdzie charakter materialny, ale nie jest konieczne ani jednolite, jak stwierdził z swojej tezie – SN w wyr. z 23.11.1982 r., IV PR 329/82. Wierzyciel ma prawo do pozwania dłużników, (których wcześniej nie pozwał) w tym samym procesie lub wystąpić, przeciw nim z nowym powództwem. Dodatkowo wierzyciel może cofnąć pozew w całości lub części w stosunku do określonych przez siebie dłużników, co nie wywiera żadnego skutku dla pozostałych pozwanych. Najczęściej jednak wierzyciel decyduje się na pozwanie wszystkich dłużników. Pozwanie wszystkich dłużników skutkuje możliwością uniknięcia przedawnienia swego roszczenia wobec tych, których nie pozwał, bowiem zgodnie z art. 372 Kodeksu cywilnego, przerwanie lub zawieszenie biegu przedawnienia w stosunku do jednego z dłużników solidarnych przez wytoczenie powództwa przeciw niemu, nie ma skutku względem współdłużników. Wierzyciel nie ma obowiązku kierowania wniosku egzekucyjnego przeciwko wszystkim dłużnikom wymienionym w tytule wykonawczym, nie od każdego żądać musi całości należnego mu świadczenia. Jeżeli jednak wierzyciel będzie miał wolę skierowania egzekucji przeciwko więcej niż jednemu dłużnikowi, może on na podstawie art. 793 KPC żądać wydania dalszych tytułów wykonawczych.
Joanna Gosz-Biolik
Prawnik
