Kiedy jest pobierana opłata uzdrowiskowa?
Opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych, które przebywają dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach. Opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się:
- pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- od osób przebywających w szpitalach;
- od osób niewidomych i ich przewodników;
- od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;
- od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.
Co więcej od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.
Jak wskazano powyżej opłata uzdrowiskowa nie jest pobierana od osób, które przebywają w szpitalach. Czy zatem ‘normalny’ szpital (np. szpital miejski) różni się czymś od szpitala uzdrowiskowego?
Należy w tym miejscu stanowczo wskazać, że nie ma żadnej różnicy pomiędzy ‘normalnym’, ogólnym szpitalem, a szpitalem uzdrowiskowym. Takie stanowisko potwierdza orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2011 r. (sygn. akt II FSK 1216/10), w którego uzasadnieniu wskazano, że posłużenie się zwrotem "szpital", czy to w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, czy też w art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 ze zm.) – nie stwarza żadnych podstaw, aby różnicować szpitale ze względu na rodzaj świadczonych usług, czy też miejsce ich świadczenia. Wobec tego, należy stwierdzić, że nie ma obowiązku uiszczania opłaty uzdrowiskowej od pacjentów, którzy przebywają na leczeniu w szpitalu uzdrowiskowym. Co więcej, zdaniem sądu, gdyby ustawodawcy zależało na wyeliminowaniu szpitali uzdrowiskowych ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, to uczyniłby to wprost właśnie w tym przepisie. Tymczasem ustawa posługuje się ogólnym określeniem "szpital" nie różnicując w żadnym przepisie rodzajów szpitali, które podlegają lub nie podlegają zwolnieniu.
Reasumując, należy uznać, że nie istnieje żadna podstawa prawna do tego, aby pobierać opłatę uzdrowiskową od pacjentów przebywających w szpitalach uzdrowiskowych na leczeniu szpitalnym. Jednakże należy pamiętać o tym, że opłata uzdrowiskowa może zostać pobrana od pacjentów, którzy przebywają w szpitalu uzdrowiskowym na leczeniu sanatoryjnym, ale nie może jeśli pacjenci przebywają w tego typu szpitalu na leczeniu szpitalnym.
Podstawa prawna:
art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 ze zm.);
art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. 1991 nr 91 poz. 408);
wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2011 r. (sygn. akt II FSK 1216/10).
