Spis treści
Faktura korygująca zwiększającej wprowadza zmiany zarówno u sprzedawcy jak i u nabywcy. Przyczyny jej wystawienia mogą być różne, skutki także. Oto niektóre z nich.
Sprzedawca
Jedną z przyczyn wystawienia faktury korygującej zwiększającej może być zastosowanie niewłaściwej stawki VAT, lub bezpodstawnego zastosowania zwolnienia z VAT. Sposób ujęcia takiej faktury jest więc zależny od rodzaju transakcji oraz przyczyny wystawienia korekty.
Co do przyczyny, możliwości są dwie:
- wystawienie faktury dla skorygowania istniejącego błędu,
- wystawienie faktury dla skorygowania przyczyn powstałych po wystawieniu faktury pierwotnej.
W pierwszym przypadku, zwiększenie podatku należnego należy ująć w okresie powstania obowiązku podatkowego dla faktury pierwotnej. Przypadek drugi wymaga ujęcia w dacie wystawienia faktury korygującej. Przykład – cena sprzedaży rośnie z przyczyn nieznanych w momencie wystawienia faktury.
Co w przypadku usług, dla których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych?
Przykładem na to może być wystawienie faktury korygującej zwiększającej, dla której obowiązek podatkowy powstaje wraz z otrzymaniem całości lub części zapłaty. Faktura korygująca nie zawsze wymaga wykazania zwiększenia sumy widniejącej w ewidencji sprzedaży VAT. Równie ważny jak przyczyna wystawienia korekty, jest czas, w którym doszło do zapłaty skorygowanej kwoty.
Osobno należy rozpatrzyć faktury korygujące zwiększające dla faktur VAT marża. Wystawia się je gdy nabywca musi dopłacić jakąś kwotę sprzedającemu. Jeżeli cała operacja skutkuje wzrostem marży, wówczas należy ująć ja w ewidencji sprzedaży VAT. I znów, są dwie możliwości ujęcia momentu zwiększenia podatku VAT – obie zależne od przyczyny korekty.
- Korekta wystawiona przez błąd już istniejący – wzrost marży należy ująć w dacie rozliczenia faktury pierwotnej.
- Korekta wystawiona przez błąd zaistniały po wystawieniu faktury – wzrost marży należy ująć w dacie wystawienia samej korekty.
Nabywca
Tu sprawa jest prostsza. Jeżeli mamy do czynienia z fakturami krajowymi, fakturę korygującą zwiększającą należy ująć w okresie otrzymania. Przyczyna wystawienia nie jest tu istotna. Co ważne, nabywca ma prawo do rozliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach ogólnych. Istnieje jednak jeden warunek – u sprzedawcy musi zaistnieć obowiązek podatkowy.
Osobnymi przykładami na faktury rozliczane po stronie nabywcy są m. in. faktura VAT-RR i faktury wystawiane przez małego podatnika rozliczającego się metodą kasową. W pierwszym przypadku to nabywca rozlicza fakturę w imieniu sprzedawcy. Prawo do rozliczenia VAT pojawi się tu zatem w momencie dopłaty kwoty wynikającej z korekty. W przypadku drugim, faktura korygująca zwiększająca rozliczana jest tak jak powyżej, ale może być również rozliczona w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.
Kolejny przykład – rozliczanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT). W przypadku takich faktur, rozliczenie korekty jest motywowane okolicznościami jej wystawienia. Jeżeli mowa o okolicznościach nieprzewidzianych – korektę należy rozliczyć w dacie otrzymania faktury korygującej. Jeżeli korekta ma poprawić błąd istniejący w chwili wystawiania faktury właściwej, wówczas należy ująć ją w momencie powstania obowiązku podatkowego dla tej drugiej (faktury pierwotnej).
