Spis treści
Odliczanie kwot ulgi w przypadku wspólnego rozliczania się małżonków
Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu osiąganych przez nich dochodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przyznaje jednak małżonkom prawo do wspólnego rozliczenia. Z treści przepisu art. 6 ust 2 ww. ustawy wynika bowiem, iż małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e. Zatem, nawet przy wspólnym rozliczeniu, czyli opodatkowując się łącznie od sumy swoich dochodów, małżonkowie odliczają odrębnie kwoty ulg od swojego dochodu.
Co w sytuacji, gdy faktura VAT została wystawiona tylko na jednego małżonka, który ze względu na fakt, iż nie uzyskał w roku podatkowym dochodu, nie może skorzystać z takiego odliczenia?
Rodzina jako wspólnota ma także wymiar ekonomiczny. Na wstępie należy przypomnieć, że oboje małżonkowie są obowiązani, każdy według swoich sił oraz możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Małżonkowie często określają zakres i sposób wykonywania obowiązków w taki sposób, że jeden z małżonków w większym stopniu troszczy się o zapewnienie rodzinie dochodów, drugi zaś poświęca dla dobra wspólnoty swoje zaangażowanie i pracę osobistą. Trzeba zatem uwzględnić, że w sytuacji, gdy źródłem majątku wspólnego małżonków są wyłącznie, bądź przede wszystkim, dochody jednego z nich, brak jest dostatecznych podstaw, by dochód osoby pozostającej w związku małżeńskim traktować jako odrębny, bowiem zdolność podatkowa tej osoby – przez konieczność utrzymywania małżonka, a niekiedy również dzieci – jest uszczuplona. Z tego powodu dochody małżonków nie powinny być opodatkowywane według metod przyjętych dla samodzielnych i nietworzących wspólnoty ekonomicznej, jaką jest rodzina podatników. Mając na uwadze, że w podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązuje progresywna stawka podatkowa przyjąć należy, w świetle powyższych uwag, że dochody w małżeństwie uzyskują obydwoje małżonkowie w sytuacji gdy jedno z nich nie osiąga żadnego dochodu. Jeżeli zatem zostały spełnione przesłanki określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych a oboje małżonkowie są podatnikami w oparciu o treść art. 6 ust 1 i 2 ww. ustawy i spełniają warunki do uzyskania odliczenia wydatku z tytułu użytkowania sieci internetowej, to nie ma znaczenia na którego z małżonków – podatników została wystawiona faktura odpowiadająca wymogom przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli we wspólnym miejscu ich zamieszkania użytkują sieć internetową i ponoszą z tego tytułu wydatki. Oznacza to, że każdy z małżonków ma prawo odliczyć kwotę wydatków poniesionych na Internet, a nie tylko ten z małżonków, którego dane widnieją na fakturze dokumentującej poniesienie przedmiotowego wydatku. Również w uzasadnieniu wyroku z dnia 19 sierpnia 2008 r. WSA w Łodzi, zamieszczenie na fakturze dokumentującej wydatek danych tylko jednego z małżonków nie pozbawia prawa do skorzystania z "ulgi internetowej" drugiego z nich w sytuacji gdy oboje małżonkowie ponosili rzeczywiste koszty użytkowania sieci informatycznej.
Co w sytuacji, gdy podatnik ponosi koszty zarówno Internetu stacjonarnego w domu, jak i koszty Internetu w komórce?
Postęp technologiczny sprawił, że z Internetu możemy korzystać nie tylko wtedy, gdy do dyspozycji mamy wyłącznie komputer. Dostęp do sieci internetowej zapewniają nam również nasze komórki. Dlatego też, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba (podatnik), która ponosi koszty Internetu stacjonarnego w domu oraz koszty Internetu w komórce, będzie mogła odliczyć obie te kwoty. Należy jednak pamiętać, że ustawa wprowadza ograniczenie kwotowe. Tym samym łączne odliczenie nie będzie mogło przekroczyć kwoty 760 złotych.
Orzecznictwo:
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 575/09.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 127/08.
Podstawa prawna:
Art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.2015.2082)
Art. 6, art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2012.361)
