- Reklama -
środa, 24 kwietnia 2024
- Reklama -
Więcej
    Strona głównaPrawoPrezydent zrobił kolejny krok ku ratyfikacji konwencji dot. zwalczania przemocy wobec kobiet

    Prezydent zrobił kolejny krok ku ratyfikacji konwencji dot. zwalczania przemocy wobec kobiet

    Na ratyfikację jeszcze poczekamy

    Choć podpisanie ustawy zezwalającej na ratyfikacje konwencji przybliża nas do momentu podpisania przez Prezydenta samej konwencji, to brak jest określenia terminu, kiedy zdarzenie to nastąpi. Obecnie jest ona poddawana ocenie w przedmiocie jej konstytucyjności i wpływu na polski system prawa. Najwięcej zastrzeżeń wśród oponentów ratyfikacji budzi język oraz sformułowania, którymi konwencja się posługuje. Należy jednak pamiętać, że konwencja ta ma stwarzać ramy prawne pozwalające na zapobieganie oraz zwalczanie przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Jedynie w drodze przypomnienia warto zaznaczyć, ze Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzona w Stambule 11 maja 2011 roku została podpisana przez 36 państw, to jest Albanię, Andorę, Austrię, Belgię, Bośnię i Hercegowinę, Czarnogórę, Chorwację, Danię, Finlandię, Francję, Grecję, Gruzję, Hiszpanię, Holandię, Islandię, Litwę, Luksemburg, Macedonię, Maltę, Monako, Niemcy, Norwegię, Polskę, Portugalię, Rumunię, San Marino, Serbię, Słowację, Słowenię, Szwajcarię, Szwecję, Turcję, Ukrainę, Włochy, Węgry i Wielką Brytanię.

    Cel przepisów zawartych w Konwencji

    Celem Konwencji „antyprzemocowej” jest:

    • ochrona kobiet przed wszystkimi formami przemocy,
    • zapobieganie, ściganie i eliminacja przemocy wobec kobiet i przemocy domowej,
    • eliminacja wszelkich form dyskryminacji kobiet,
    • wspieranie równości kobiet i mężczyzn, w tym przez wzmocnienie pozycji (usamodzielnienie) kobiet, stworzenie szeroko zakrojonych strategii na rzecz ochrony i wsparcia wszystkich ofiar przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, zapewnienie wsparcia i pomocy organizacjom i organom ścigania w celu przyjęcia zintegrowanego podejścia do kwestii eliminacji przemocy.
       

    W Konwencji zawarte są definicje najważniejszych terminów użytych w tym akcie prawnym, takich jak:

    • „przemoc wobec kobiet”,
    • „przemoc domowa”,
    • „płeć społeczno-kulturowa”,
    • „przemoc wobec kobiet ze względu na płeć”,
    • „ofiara”
    • „kobieta”.
       

    Na mocy tego aktu prawa międzynarodowego Państwa – strony Konwencji są zobowiązane do podjęcia działań niezbędnych, by promować zmiany społecznych i kulturowych wzorców zachowań kobiet i mężczyzn w celu wykorzenienia uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk, które opierają się na idei niższości kobiety lub na stereotypowych rolach kobiety i mężczyzny. Strony mają zapewnić ofiarom przemocy dostęp do informacji oraz regionalnych i międzynarodowych mechanizmów składania skarg, wsparcie specjalistów, utworzenie odpowiedniej liczby schronisk oraz całodobowych bezpłatnych telefonów zaufania udzielających porad z zachowaniem poufności i anonimowości. Konwencja przewiduje specjalistyczną pomoc dla ofiar gwałtów i przemocy seksualnej oraz podkreśla szczególne potrzeby małoletnich świadków wszelkich form przemocy.

    Najważniejsze regulacje prawne konwencji „antyprzemocowej”
     

    Najważniejsze regulacje Konwencji sprowadzają się do:

    • Oparcia definicji przestępstwa seksualnego na braku zgody osoby pokrzywdzonej;
    • Ciągłego zbierania danych na temat przestępczości seksualnej;
    • Stosowanie prawa do przestępców seksualnych także wtedy, gdy ofiarami są ich obecne albo byłe żony lub partnerki;
    • Zapewnienie pomocy ofiarom przemocy seksualnej;
    • Zapobieganie przemocy seksualnej poprzez podnoszenie świadomości społecznej, edukację, media i zaangażowanie organizacji pozarządowych;
    • Zagwarantowania, ze ściganie przemocy seksualnej nie jest w pełni uzależnione od wniosku o ściganie złożonego przez ofiarę;
    • Zagwarantowania, że dowody odnoszące się do historii seksualnej ofiary są dopuszczalne jedynie wtedy, gdy jest to konieczne by nie dopuszczać do sytuacji, gdy tego typu dowody używane są do tego, by podważyć brak zgody ofiary, jej wiarygodność i szacunek do niej;
    • wprowadzenia zakazu alternatywnych dla procesu karnego rozwiązań, takich jak mediacja sprawcy z ofiarą;
    • wzmocnienia ochrony ofiar przemocy na każdym etapie postępowania;
    • stworzenia darmowej pomocy prawnej dla ofiar przemocy.

    Źródło:
    W artykule wykorzystano także informacje udostępnione na oficjalnej stronie Prezydenta RP, pod adresem www.prezydent.pl.

    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE