Przypomnijmy, że zgodnie z powyższym orzeczeniem Trybunału, istniało wiele wad ustawy w zakresie wykreowanych przez nią: pozycji prawnej PZŁ oraz mechanizmu jego funkcjonowania. Trybunał Konstytucyjny uznał zaskarżone wówczas przez Rzecznika Praw Obywatelskich przepisy za niezgodne z Konstytucją. Podstawowym argumentem uzasadniającym takie rozstrzygnięcie był charakter prawny Polskiego Związku Łowieckiego, który nie jest stowarzyszeniem, lecz związkiem utworzonym ustawą przez państwo i wykonującym z jego woli zadania należące do państwa, w szczególności w zakresie ochrony środowiska oraz prowadzenia gospodarki łowieckiej, wykazującym istotne cechy samorządu. Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że nakładając na tworzony przez siebie związek zadania publiczne ustawodawca obowiązany jest zagwarantować jego członkom ochronę ich praw i wolności biorąc pod uwagę zwłaszcza to, że wprawdzie przynależność do Związku jest dobrowolna, ale brak tej przynależności wiąże się z negatywnymi konsekwencjami dla jednostek w postaci niemożności wykonywania określonych praw, a przy tym, że PZŁ ma wyłączność w zakresie dopuszczalności do wykonywania polowania. Jest więc wykazującym cechy przymusowości ustanowionym z woli ustawodawcy zrzeszeniem osób zainteresowanych wykonywaniem polowania oraz partycypowania w wykonywaniu zadań związanych z szeroko pojętym administrowaniem sprawami łowiectwa. Przy takiej charakterystyce PZŁ sądownictwo dyscyplinarne, do prowadzenia którego Związek został zobowiązany, nie jest wewnętrzną sprawą tego Związku. Dlatego podstawowe elementy postępowania dyscyplinarnego: pojęcie deliktu dyscyplinarnego, katalog sankcji dyscyplinarnych, organy prowadzące postępowanie dyscyplinarne oraz ogólne zasady tego postępowania powinny być uregulowane w formie ustawy. Natomiast za objęciem postępowania dyscyplinarnego prowadzonego przez organy PZŁ kontrolą sądową przemawia represyjny charakter tego postępowania oraz wypracowane przez TK dla tego rodzaju postępowań standardy ochrony praw jednostki, na którą w postępowaniu dyscyplinarnym nałożono sankcje.
Zgodnie z brzmieniem nowych przepisów Prawa Łowieckiego – członek Polskiego Związku Łowieckiego będący osobą fizyczną podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie łowieckie polegające na:
- naruszeniu ustawy i wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych;
- naruszeniu statutu lub innych uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego;
- wykonywaniu polowania w sposób sprzeczny z etyką łowiecką.
Warto pamiętać, że odpowiedzialność dyscyplinarna obejmuje także pomocnictwo lub podżeganie do przewinienia łowieckiego.
Karami dyscyplinarnymi są kary zasadnicze i kara dodatkowa. Karami zasadniczymi są:
- nagana;
- zawieszenie w prawach członka Polskiego Związku Łowieckiego na okres od 6 miesięcy do 3 lat;
- wykluczenie z Polskiego Związku Łowieckiego.
Karą dodatkową jest natomiast zakaz pełnienia funkcji w organach Polskiego Związku Łowieckiego i koła łowieckiego na okres do 5 lat.
Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego. Postępowanie dyscyplinarne może być zawieszone do czasu zakończenia postępowania karnego. Właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji jest okręgowy sąd łowiecki albo Główny Sąd Łowiecki (w zależności od rodzaju sprawy). Od orzeczeń i postanowień okręgowych sądów łowieckich kończących postępowanie w sprawie stronom przysługuje odwołanie do Głównego Sądu Łowieckiego. Od orzeczeń i postanowień Głównego Sądu Łowieckiego wydanych w pierwszej instancji stronom przysługuje odwołanie do składu 5 sędziów tego sądu. Od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie w sprawie stronom przysługuje odwołanie w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia albo postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o terminie i trybie wniesienia odwołania do organu wyższej instancji.
