Podstawowym aktem prawny regulującym kwestię legalnego wędkowania jest ustawa z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym. Zgodnie z treścią art. 5 – osoba dokonująca połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa jest obowiązana posiadać i okazywać na żądanie dokument stwierdzający upoważnienie uprawnionego do połowu ryb. Karą za niestosowanie się do powyższych wymogów jest zazwyczaj grzywna.
Każdy bowiem, kto:
- dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając przy sobie ważnego upoważnienia,
- dokonując amatorskiego połowu ryb: – nie posiada przy sobie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego lub używa tej karty mimo sądowego orzeczenia o odebraniu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego, – nie posiada zezwolenia, bądź nie stosuje się do warunków zezwolenia lub nie prowadzi rejestru amatorskiego połowu ryb, jeżeli zezwolenie zobowiązuje do jego prowadzenia, podlega karze grzywny albo karze nagany.
Warto także zaznaczyć, że taką karę wymierza się odpowiednio za usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo w popełnieniu powyższego czynu. W razie ukarania za przytoczone wykroczenia, sąd może orzec o podaniu orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego. Nie jest to jednak jedyna sankcja jaką sąd może zastosować wobec krnąbrnego wędkarza. W razie ukarania za wykroczenia wskazane w omawianej ustawie, sąd może dodatkowo orzec, odpowiednio:
- na rzecz pokrzywdzonego: – obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub – uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
- przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na rzecz uprawnionego do rybactwa;
- trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy, do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.
Zdaniem kilku komentatorów, obecnie obowiązujące kary są zbyt wygórowane. Nie chodzi tu jednak o grzywnę, lecz obligatoryjne podanie do wiadomości publicznej orzeczenia o ukaraniu, które następuje na koszt ukaranego. Jednocześnie każdy kto popełnił omawiane wykroczenie musi liczyć się z przepadkiem sprzętu wędkarskiego, wartego nierzadko sporo pieniędzy. Problem może pojawić się, gdy sprawca wykroczenia nie jest właścicielem takiego sprzętu – np. wtedy, gdy pożyczył on wędkę i akcesoria wędkarskie od swojego kolegi, nie wspominając mu o braku posiadania karty wędkarskiej. W takiej sytuacji sąd nie bada do kogo należały przedmioty, przy pomocy których doszło do popełnienia wykroczenia. Negatywne konsekwencje będą miały miejsce również wtedy, gdy wędkarz po prostu zapomni wziąć ze sobą odpowiednich dokumentów lub gdy po prostu zostaną przez niego zagubione. Wszystko to zdaje się wpływać na negatywną ocenę obowiązujących przepisów – sam zamysł karania osób, które nielegalnie łowią ryby nie jest zły, jednak precyzja przepisów wymaga dalszego dopracowania, tak aby poszkodowanymi w całej sprawie nie były osoby trzecie lub zapominalscy wędkarze.
