Zameldowanie byłego współmałżonka na pobyt stały po orzeczeniu rozwodu
Kwestie prawa do zajmowania określonego lokalu a obowiązek meldunkowy to są dwie odrębne kwestie prawne. Pierwsza regulowana jest przez prawo cywilne, a druga należy do sfery administracyjno prawnej. Należy zatem odróżnić zameldowanie od prawa do mieszkania w mieszkaniu. Zameldowanie nie ma nic wspólnego z prawem do zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, zgodnie z art. 9 ust. 2 b ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku, o ewidencji ludności i dowodach osobistych, zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. Ponadto w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, osoba zameldowana na pobyt czasowy i przebywająca w tej samej miejscowości nieprzerwanie dłużej niż 2 miesiące jest obowiązana zameldować się na pobyt stały, chyba że zachodzą okoliczności wskazujące na to, iż pobyt ten nie utracił charakteru pobytu czasowego.
Za okoliczności uzasadniające zameldowanie na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące uważa się w szczególności:
1) wykonywanie pracy poza miejscem pobytu stałego;
2) pobyt związany z kształceniem się, leczeniem, wypoczynkiem lub ze względów rodzinnych;
3) odbywanie czynnej służby wojskowej;
4) pobyt w zakładach karnych i poprawczych, aresztach śledczych, schroniskach dla nieletnich i zakładach.
Powyższy katalog ma charakter otwarty, oznacza to, że ustawodawca wskazał jedynie przykładowo sytuację, które umożliwiać mogą nie zameldowanie się na pobyt stały, mimo trwania pobytu ponad 2 miesiące. Należy dodać, że nie dopełnienie obowiązku meldunkowego stanowi wykroczenie, a na właścicielu lub innym podmiocie dysponującym tytułem prawnym do lokalu ciąży obowiązek potwierdzenia faktu pobytu osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące w tym lokalu. Potwierdzenia faktu pobytu osoby w lokalu dokonuje się na formularzu meldunkowym w formie czytelnego podpisu z oznaczeniem daty jego złożenia.
Sama kwestia orzeczenia przez sąd w wyroku rozwodowym sposobu korzystania z zajmowanego lokalu mieszkalnego, nie odnosi się do kwestii meldunkowych a jedynie do sposobu korzystania z lokalu już faktycznie zajmowanego wspólnie przez byłych współmałżonków. Orzeczenie w tym zakresie wydane zostaje w oparciu o art. 58 § 2 k.r.o. )kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), zgodnie z którym, jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków.
O sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania sąd orzeka w zasadzie wtedy, gdy w chwili wydania wyroku rozwodowego małżonkowie "zajmują" to mieszkanie, tzn. faktycznie z niego korzystają. Jednakże sąd może orzec o sposobie korzystania z tego mieszkania także w wypadku, gdy małżonek nie przebywa w nim tylko przejściowo, w szczególności gdy - nie rezygnując ze wspólnego mieszkania - zmuszony był je opuścić na skutek samowolnego, sprzecznego z prawem lub zasadami współżycia społecznego, postępowania drugiego małżonka (wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 18.07.2002 sygn. akt IV CKN 1249/00).
Reasumując, żądanie byłej współmałżonki do wydania odpowiednich dokumentów celem zameldowania na pobyt stały w zajmowanym mieszkaniu jest zgodne z prawem, co oznacza, ze winni Państwo zezwolić na zameldowanie na pobyt stały. Wypowiedzenie umowy najmu z pracownikiem będzie skutkować wypowiedzeniem umowy także współmałżonce, przy czym odrębną kwestią jest opróżnienie lokalu po wygaśnięciu tytułu pranego do jego zajmowania.
Porady prawne / Pomoc prawna
