Pierwsza kwestia to kwestia odsetek od wyższych należności alimentacyjnych. Zgodnie z art. 476 k.c. (kodeksu cywilnego) dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Odsetki, o których mowa w art. 481 § 1 k.c. należeć się mogą wierzycielowi najwcześniej od następnego dnia od ogłoszenia wyroku w sprawie podwyższenia alimentów, bowiem dłużnik wcześniej nie był zobowiązany do zapłaty wyższych alimentów, a dopiero z tego wyroku dowiaduje się o nowej wysokości swego zobowiązania, a więc popadnie w opóźnienie dopiero od dnia następnego po ogłoszeniu orzeczenia w tej sprawie. Z istoty orzeczenia podwyższającego alimenty wydanego przez sąd wynika, że sąd w sposób władczy ingeruje w treść istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania, kształtując je w nowej, zmienionej wysokości. Do momentu wydania wyroku nie można mówić o tym, żeby dłużnik pozostawał w opóźnieniu ze spełnieniem objętego nim świadczenia, co jest stosownie do treści art. 481 § 1 k.c. ustawową przyczyną płatności odsetek. Skoro bowiem, orzeczenie to ma charakter prawo kształtujący, to z samej jego istoty wynika, że wierzyciel nie może żądać odsetek od świadczenia przed ukształtowaniem jego treści przez sąd w wyroku, gdyż do tego czasu dłużnik nie mógł popaść w opóźnienie. Oznacza to, że odsetki od zwaloryzowanego świadczenia pieniężnego przysługują dopiero od daty wyroku uwzględniającego powództwo (wyrok Sądu Najwyższego z 30 maja 1995 r., sygn. akt II CRN 47/95).
Drugą kwestia jest data od jakiej mają być płacone raty alimentacyjne w wyższej wysokości. Z uwagi na charakter świadczeń alimentacyjnych przeznaczonych na bieżące utrzymanie osoby uprawnionej, domaganie się ich za okres poprzedzający wytoczenie powództwa może być uzasadnione tylko wówczas, gdy pozostają z tego okresu nie zaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże potrzeb. Powyższa zasada obowiązuje również przy dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych na podstawie art. 60 k.r.o. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 1976 r. sygn. akt III CRN 88/1976). Zatem z samego charakteru świadczeń alimentacyjnych, wynika, że ich celem jest dostarczenie uprawnionemu środków do zaspokojenia jego bieżących potrzeb. Poszczególne bowiem raty alimentacyjne służą do zaspokojenia bieżących potrzeb osoby uprawnionej. O takim zaspokajaniu potrzeb może być mowa tylko co do teraźniejszości lub przyszłości, ponieważ nie można mówić o pokrywaniu potrzeb przeszłych. Zatem orzeczenie sądu podwyższające alimenty od konkretnej daty, ma ten skutek, że obowiązek zapłaty wyższych alimentów następuje od dnia wskazanego w orzeczeniu sądu, stąd jeżeli rata alimentacyjna została już zapłacona w niższej wysokości, to zobowiązany winien zapłacić różnicę tej raty alimentacyjnej uwzględniającą ilość dni do końca miesiąca (od daty wskazanej w orzeczeniu) w wysokości 1/30 za każdy dzień.
Porady prawne / Pomoc prawna
