Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Co do zasady do przedawnienie roszczeń wynikających ze świadczenia usług telekomunikacyjnych stosuje się ogólne zasady z przepisów Kodeksu cywilnego. Prawo telekomunikacyjne przewiduje szczególne okresy przedawnienia roszczeń, ale nie dotyczą one zasadniczo roszczeń opisanych w przedmiotowym stanie faktycznym. Naszym zdaniem w opisanym stanie faktycznym przedawnienie roszczeń wynosi trzy lata, albowiem roszczenia operatora telekomunikacyjnego związane są z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Należy jednak pamiętać, że może nastąpić przerwanie biegu przedawnienia, a po takim przerwaniu termin ten biegnie na nowo. W myśl art. 123 § 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się:
-
przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;
-
przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;
-
przez wszczęcie mediacji.
Reasumując, jeżeli w opisanym stanie faktycznym wierzyciel nie podjął czynności mających na celu przerwanie biegu przedawnienia, to prawdopodobnie roszczenie uległo przedawnieniu. Przerwanie biegu nie przerywa działanie firm windykacyjnych polegające na monitach telefonicznych lub wysyłanych wezwaniach do zapłaty (konieczne byłoby wniesienie sprawy do sądu). Ponadto bieg przedawnienia przerywa także uznanie roszczenia przez dłużnika. Uznanie może mieć postać umowy pomiędzy zobowiązanym a uprawnionym (tzw. uznanie właściwe) lub oświadczenia wiedzy zobowiązanego (tzw. uznanie niewłaściwe). Jeżeli takich działań nie podejmował wierzyciel może Pan skutecznie powołać się na zarzut przedawnienia. Przesłanie kopii pozwu przez kancelarię prawną stanowi kolejny element działań windykacyjnych. W sytuacji wniesienia pozwu do sądu, otrzymałby Pan z sądu a nie z kancelarii prawnej, nakaz zapłaty wraz z pozwem oraz pouczeniem o możliwości wniesienia środka zaskarżenia (sprzeciwu lub zarzutu, w zależności od trybu postępowania sądowego – upominawcze lub nakazowe). Jeżeli takiego orzeczenia z sądu Pan nie otrzymał, można stwierdzić, że kancelaria prawna w ten sposób chcę zmobilizować Pana do zapłaty przedawnionego roszczenia. W odpowiedzi na takie wezwanie do zapłaty może Pan wskazać, że zgodnie z treścią art. 117 § 2 k.c. uchyla się Pan od zaspokojenia roszczenia korzystając z zarzutu przedawnienia. W sytuacji otrzymania orzeczenia sądu (gdyby powództwo zostało wniesione), może Pan korzystając ze swojego prawa złożyć w odpowiednim terminie do sądu sprzeciw lub zarzuty od nakazu zapłaty.
Porady prawne / Pomoc prawna
