Odrzucenie spadku nie prowadzi do otrzymania spadku przez określonego spadkobiercę

Każdy ze spadkobierców może zrzec się spadku. Zrzeczenie (oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku) może nastąpić zgodnie z treścią art. 1015 § 1 K.c. (kodeksu cywilnego) w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku składa się przed sądem lub przed notariuszem. Zgodnie jednak z treścią art. 1020 K.c. spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Oznacza to, że w przypadku gdy Pani odrzuci spadek, w pani miejsce jako spadkobiercy zostaną powołani Pani dwaj synowie. Analogicznie w przypadku gdyby syn spadek odrzucił, w jego miejsce do spadku zostaną powołani dalsi zstępni, czyli ich dzieci. Wówczas w imieniu takich dzieci (także gdy są małoletnie) konieczne będzie odrzucenie spadku (w tym wypadku konieczna jest zgoda sądu rodzinnego).

Potem będą powołane dalsze osoby, które z mocy ustawy wchodzą w grę jako spadkobiercy ustawowi (dalsi krewni), a na końcu spadek może przypaść gminie.  Odrzucenie spadku przez Panią wiązać się będzie z koniecznością zatem składania przez kolejnych spadkobierców oświadczeń o odrzuceniu spadku, przy czym nie znając sytuacji rodzinnej trudno oceniać, czy uda się osiągnąć zamierzony skutek. Sytuacja wydaje się być prostsza w przypadku przyjęcia spadku przez spadkobierców a następnie przekazania określonych składników majątku w formie darowizny pomiędzy Państwem. Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku, o podatku od spadków i darowizn, darowizna własności rzeczy lub praw majątkowych dokonana na rzecz małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwa, ojczyma i macochy zwolniona jest z podatku od spadku i darowizn.