Sama sprzedaż lokalu wraz z lokatorami, nie powoduje opróżnienia lokalu z mocy prawa. Osoby zamieszkujące lokal zajmują go bez tytułu prawnego, nie mniej jednak dla usunięcia ich z mieszkania niezbędne jest orzeczenie sądu o eksmisji. Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów, właściciel może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd opróżnienia lokalu, jeżeli osoba zamieszkuje w lokalu mieszkalnym bez tytułu prawnego. W tym wyroku nakazującym opróżnienie lokalu, sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. W razie nie dostarczenia przez gminę lokalu socjalnego, można wytoczyć gminie sprawę o odszkodowanie. Możne Pan także sam dostarczyć taki lokal socjalny, wówczas eksmisja nastąpi do dostarczonego przez Pana lokalu socjalnego. Jeżeli sąd orzeknie eksmisję bez uprawnienia do lokalu socjalnego, eksmisja może nastąpić do lokalu zastępczego. Zasadniczo organ egzekucyjny jakim jest komornik nie dokona eksmisji na tzw. bruk. Należy wskazać lokal, do którego ma nastąpić eksmisja (lokal socjalny lub zastępczy). Lokalem zastępczym może być np. wynajęty w hotelu robotniczym pokój (na okres 3 miesięcy), lub można zwrócić się do gminy o dostarczenie lokalu zastępczego.
Z mocy prawa sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego wobec:
-
kobiety w ciąży,
-
małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,
-
obłożnie chorych,
-
emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,
-
osoby posiadającej status bezrobotnego (status stwierdzony przez Urząd Pracy),
-
osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały
- chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.
Powództwo należy złożyć w sądzie rejonowym, w okręgu którego jest położona ta nieruchomość (art.37 k.p.c.). Jeżeli chodzi o kwestie zameldowania, to zgodnie z art. 9 ust. 2 b ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych – zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. Zasadniczo obowiązek meldunkowy spoczywa na osobie, która przebywa (na podstawie umowy lub innego tytułu prawnego) w lokalu mieszkalnym. Na podstawie art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy, właściciel nieruchomości potwierdza jedynie fakt pobytu osoby, na której ciąży obowiązek meldunkowy. Dopiero w przypadku, gdy osoba przebywająca w lokalu mieszkalnym nie dopełni obowiązku meldunkowego, obowiązek ten przechodzi na właściciela nieruchomości art. 29 ust. 2 cytowanej ustawy). Podobnie wygląda sprawa z wymeldowaniem z mieszkania. Jednak do czasu, gdy osoba zamieszkuje w mieszkaniu, nie może ona zostać wymeldowana, choćby nie posiadała tytułu prawnego do mieszkania.
Porady prawne / Pomoc prawna
ZLEĆ NAM ODZYSKANIE TWOICH PIENIĘDZY / PROWADZENIE SPRAWY / PRZYGOTOWANIE PISMA
