Egzekucja zgodna z prawem
Jakakolwiek egzekucja komornicza musi odbywać się w zgodzie z aktualnie obowiązującymi przepisami prawa. Kodeks postępowania cywilnego wskazuje przy tym na zakres czynności egzekucyjnych jakie mogą być podjęte w ramach odpowiedniego postępowania. Dotyczy to także sytuacji egzekucji z wynagrodzenia za pracę.
Minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi w bieżącym roku dokładnie 1680 zł brutto, co w przeliczeniu na kwotę netto daje nam około 1200 zł. Generalnie KPC przewiduje szereg wyjątków i ograniczeń w dokonywaniu czynności egzekucyjnych – również, gdy dotyczy to wynagrodzenia za pracę. Jak się okazuje wyjątki egzekucyjne nie znajdą zastosowania, jeśli realizowana jest egzekucja alimentów.
Potrącenia z wynagrodzenia za pracę
Zgodnie z treścią art. 87 Kodeksu pracy, z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
- sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych,
- sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
- zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
- kary pieniężne przewidziane w art. 108 KP.
Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach:
- w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych – do wysokości trzech piątych wynagrodzenia,
- w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych – do wysokości połowy wynagrodzenia.
Potrącenia należności obejmującej sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne oraz zaliczki pieniężne udzielone pracowników, nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami sumy egzekwowanej na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych- trzech piątych wynagrodzenia. Niezależnie od tych potrąceń kary pieniężne potrąca się w granicach określonych w art. 108 KP. Pamiętajmy jednocześnie, że nagroda z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej podlegają egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości. Z wynagrodzenia za pracę odlicza się, w pełnej wysokości, kwoty wypłacone w poprzednim terminie płatności za okres nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Potrąceń należności z wynagrodzenia pracownika w miesiącu, w którym są wypłacane składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, dokonuje się od łącznej kwoty wynagrodzenia uwzględniającej te składniki wynagrodzenia.
Alimenty są wyjątkiem
Z powyższego wynika zatem, że zasada dotycząca kwoty wolnej od potrąceń w przypadku egzekucji prowadzonej z wynagrodzenia pracowniczego nie ma zastosowania w odniesieniu do egzekucji alimentów. Tym samym jeśli przeciwko dłużnikowi, który otrzymuje minimalne wynagrodzenie, jest prowadzona egzekucja alimentacyjna, to nie ma on możliwości skutecznego powoływania się na ograniczenia ustawowe w tym zakresie (takie bowiem nie istnieją). Warto przy tym zaznaczyć, że w sytuacji, gdy pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty potrącenia ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.
Podstawa prawna:
[art. 87 k.p. (Dz.U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 j.t.)]
