Takie rozwiązanie – wbrew niektórym opiniom – jest dopuszczalne. Przepisy ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy stanowią, iż do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Jeśli zatem pozostajesz w małżeńskim ustroju wspólności ustawowej, a posiadasz środki nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego albo na przykład pieniądze pochodzące ze spadku, możesz nabyć mieszkanie do swojego majątku osobistego.
Jaka w tym wszystkim jest rola Twojego małżonka? To zależy od podejścia notariusza, przed którym umowa deweloperska jest zawierana. Niektórzy z notariuszy uznają, iż obecność współmałżonka w tej sytuacji nie jest konieczna. Odbiorą od Ciebie jedynie oświadczenie, że pozostajesz w małżeńskim ustroju wspólności ustawowej, a nabycie lokalu następuje za środki stanowiące majątek osobisty i do majątku osobistego.
Inni do takiej umowy postawią również Twojego małżonka w zasadzie jedynie po to, aby potwierdził on, iż środki, za które nabywasz lokal mieszkalny rzeczywiście stanowią Twój majątek osobisty.
Obie praktyki są zgodne z prawem. Osobiście opowiadam się jednak za drugą z nich. Dlaczego?
Po to, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia Twojego małżonka z ewentualnymi roszczeniami co do własności nabytego przez Ciebie mieszkania. A możliwości w tym temacie jest kilka.
