Ogólnie rzecz biorąc swoboda takiej działalności polega na możności podejmowania, prowadzenia i zakończenia działalności gospodarczej przez każdego we własnym zakresie i na podstawie własnego wyboru, oczywiście w granicach powszechnie obowiązującego prawa. Szczegółowa regulacja dotycząca działalności gospodarczej w Polsce, zwłaszcza w odniesieniu do uzyskiwania koncesji, pozwoleń i innych wymaganych uprawnień, została zawarta w przytoczonej na wstępie ustawie. Swoboda działalności gospodarczej może być także utożsamiana ze swobodą przedsiębiorczości, która uregulowana została w Traktacie o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami unijnymi, istotą swobody jest umożliwienie prowadzenia działalności gospodarczej obywatelom jednego państwa Członkowskiego UE w innym państwie Członkowskim. Oczywiście prowadzenie takiej działalności nie może być dowolne, musi bowiem podlegać odpowiednim krajowym przepisom (a co za tym idzie w praktyce, musi opierać się na właściwych pozwoleniach, decyzjach, koncesjach i spełniać inne wymagane prawem warunki). W związku z powyższym zakazane jest stosowanie przepisów, które w jakikolwiek sposób dyskryminowałyby przedsiębiorców innego państwa Członkowskiego UE w stosunku do podejmowania, prowadzenia i zakończenia działalności gospodarczej. Z drugiej strony jednak, zgodnie z treścią art. 52 ust. 1 TFUE, dopuszczalne jest wprowadzenie przez państwa członkowskiej regulacji ograniczających swobodę przedsiębiorczości, jeśli jest to uzasadnione koniecznością zagwarantowania porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz zdrowia publicznego w danym państwie.
Swoboda działalności gospodarczej obejmuje także swobodę świadczenia usług, czyli świadczeń wykonywanych za wynagrodzeniem które nie są objęte postanowieniami traktatu o swobodnym przepływie towarów, kapitału i osób.
