Umowa o dokształcanie

Pracownikowi, który podejmuje naukę na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z części dnia pracy w następujących wymiarach:

• jednorazowo:
  • 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminów końcowych (na przygotowanie do egzaminu)
  • 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu dojrzałości (na przygotowanie do egzaminu)
• w każdym roku szkolnym:
  • 12 dni – dla pracownika podejmującego naukę w szkole ponadpodstawowej w systemie zaocznym (przeznaczony na udział w zajęciach)
  • 21 dni – dla pracownika studiującego na studiach wieczorowych (na udział w zajęciach i przygotowanie do egzaminów)
  • 28 dni – dla pracownika studiującego na studiach zaocznych (na udział w zajęciach i przygotowanie do egzaminów)
• w ostatnim roku studiów wieczornych lub zaocznych pracownikowi przysługuje 21 dni – na przygotowanie pracy magisterskiej (dyplomowej) oraz przygotowanie do egzaminu.

Ponadto pracownikowi skierowanemu przysługuje 5 godzin zwolnienia z dnia pracy w tygodniu, w przypadku podjęcia nauki w szkole wieczorowej.

Oprócz powyższych pracodawca może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia w postaci:

1. Zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,
2. pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,
3. pokryć opłaty za naukę pobierane przez szkołę,
4. udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego.

Pracownikowi podejmującemu naukę bez skierowania zakładu pracy, może być udzielony bezpłatny urlop i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia pomiędzy zakładem pracy a pracownikiem. Zakład pracy może także pokryć pracownikowi koszty związane z nauką, o których mowa powyżej (pkt. 1 do 3). Okres bezpłatnego urlopu wlicza się do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy w zakresie uprawnień pracowniczych. Umowa pomiędzy zakładem pracy a pracownikiem określająca wzajemne świadczenia w trakcie nauki i po jej zakończeniu, może zobowiązywać pracownika do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę, w przypadku gdy w terminie nie dłuższym niż 3 lata pracownik:

1. rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem,
2. zostanie zwolniony przez pracodawcę bez wypowiedzenia z jego winy (pracownika)

Zwrot poniesionych kosztów musi być proporcjonalny do przepracowanego czasu przez pracownika po zakończeniu nauki, chyba że pracodawca odstąpi od żądania zwrotu kosztów w części lub całości.
W przypadku przerwania nauki pracodawca może domagać się zwrot całości kosztów od pracownika.

Pracownik nie ma obowiązku zwrotu kosztów mimo rozwiązania stosunku pracy, jeżeli zostało ono spowodowane:

1. szkodliwym wpływem wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, stwierdzone orzeczeniem lekarskim, gdy zakład pracy nie przeniósł go do innej pracy odpowiedniej ze względu na stan zdrowia i kwalifikacje,
2. brakiem możliwości dalszego zatrudniania ze względu na inwalidztwo lub utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy,
3. przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości w związku ze zmianą miejsca zatrudnienia małżonka,
4. przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości w związku z zawarciem małżeństwa z osobą zamieszkałą w tej miejscowości.

Powyższe regulacje nie dotyczą pracowników:

1. podstawowej służby zdrowia,
2. nauczycieli
3. pracowników naukowych
4. objetych innymi regulacjami

Nie dotyczą także w zakresie w jakim zostały uregulowane przez Rozporządzenie Ministra Edukacji narodowej i Nauki z dnia 3 lutego 2006 roku w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Jarosław Olejarz
www.SerwisPrawa.pl