W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.
Jeżeli pracodawca wyrazi zgodę na zmianę systemu czasu pracy na system weekendowy, jego wprowadzenie, tak jak w przypadku innych systemów, musi nastąpić na podstawie umowy o pracę.
Zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy
W systemie pracy weekendowej tygodniowy wymiar czasu pracy pracowników może być niższy niż 40 godzin w okresie rozliczeniowym. System ten zakłada bowiem zasadniczo pracę jedynie w ciągu 3, ściśle określonych dni – piątek, sobota i niedziela. Natomiast tylko w niektórych miesiącach występują święta przypadające w innym dniu niż niedziela, w których pracownicy zatrudnieni w tym systemie również mogą pracować. Oznacza to, że w systemie weekendowym warto zawierać umowy o pracę na niepełny etat.
W przeciwnym wypadku w okresach rozliczeniowych, w których pracownik nie wypracuje normy obowiązującej dla pełnego etatu, pracodawca będzie mimo to zobowiązany do wypłacenia mu wynagrodzenia za pełny etat.
Rozkład czasu pracy
Tworząc rozkład czasu pracy pracownika zatrudnionego w systemie pracy weekendowej pracodawca musi uwzględnić dopuszczalne granice czasu pracy. W systemie tym możliwe jest bowiem planowanie pracy nawet do 12 godzin na dobę w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym miesiąca, jednak praca ta może być świadczona tylko w piątki, soboty, niedziele i święta.
Dopuszczalne jest także zaplanowanie różnej liczby godzin pracy na dobę w różnych dniach pracy. Ważne, aby zmieścić się w wymiarze czasu pracy ustalonym dla konkretnego okresu rozliczeniowego.
PRZYKŁAD
Pracodawca ustalił w czerwcu rozkład czasu pracy w wymiarze 160 godzin. W tym miesiącu piątki, soboty, niedziele oraz święta wypadają w sumie w 16 dni. Gdyby pracownik zatrudniony na pełen etat świadczył pracę we wszystkie dopuszczalne w tym systemie dni pracy po 12 godzin, wówczas przepracowałby 192 godziny. Oznaczałoby to, że pracownik ten przepracował aż 32 godziny nadliczbowe wynikające z przekroczeń średniotygodniowych. Aby zachować normy czasu pracy, pracodawca powinien tak zaplanować pracę dla tego pracownika, aby przepracował on 160 godzin, np. praca przez 16 dni po 10 godzin.
Okresy odpoczynku
W systemie skróconego tygodnia pracy i pracy weekendowej obowiązują takie same okresy odpoczynku jak w przypadku innych systemów czasu pracy. Pracownikowi przysługuje zatem prawo do co najmniej:
- 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie (132 § 1 kp) oraz
- 35-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku w każdym tygodniu, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego (art. 133 § 1 kp).
WAŻNE!
W systemie weekendowego czasu pracy pracownik świadczący pracę w niedzielę nie musi korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy!
Ewidencja czasu pracy
Pracodawca zatrudniający pracowników w systemie skróconego tygodnia pracy oraz w systemie pracy weekendowej, ma obowiązek ewidencjonowania czasu pracy i udostępnienie tej ewidencji pracownikowi na jego żądanie.
WAŻNE!
Za nieprowadzenie ewidencji pracodawcy grozi kara grzywny (art. 281 pkt 6 kp).
Ochrona niektórych grup pracowników
W systemie skróconego tygodnia pracy oraz systemie pracy weekendowej, czas pracy:
- pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,
- pracownic w ciąży,
- pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez ich zgody
– nie może przekraczać 8 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy.
Z wyjątkiem pracowników opiekujących się dzieckiem do 4 roku życia, zakaz ten ma charakter bezwzględny. Oznacza to, że w tych przypadkach nawet za zgodą wyrażoną przez pracowników pracodawca nie może zatrudniać ich powyżej 8 godzin dziennie.
Pobierz wzór dokumentu – Wniosek o zastosowanie wobec pracownika systemu pracy weekendowej
- ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. 1998 Nr 21, poz. 94)
