Ogólnie rzecz biorąc za choćby jedno z powyższych zachowań sprawcy grozi mandat za naruszanie ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym. W praktyce kłusownictwo wodne jest dużo bardziej widoczne w miesiącach wakacyjnych, gdy ryb jest zdecydowanie więcej, a ludzie korzystają z urlopów wypoczynkowych.
Sąd Najwyższy wypowiadając się w przedmiotowej sprawie wyraźnie stwierdził, że nielegalne łowienie ryb może w niektórych przypadkach nosić także znamiona przestępstwa. Jaki jest zatem tego skutek – bardzo poważny, ponieważ za popełnienie przestępstwa sankcje karne są zdecydowanie ostrzejsze, niż w przypadku dopuszczenia się wykroczenia (w omawianej sytuacji może to być kara nawet do 2 lat pozbawienia wolności).
Zgodnie z art. 27a przytoczonej już ustawy, każdy kto:
- dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając przy sobie upoważnienia;
- dokonując amatorskiego połowu ryb nie posiada przy sobie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego lub używa tej karty mimo sądowego orzeczenia o odebraniu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego; nie posiada zezwolenia, bądź nie stosuje się do warunków zezwolenia lub nie prowadzi rejestru amatorskiego połowu ryb, jeżeli zezwolenie zobowiązuje do jego prowadzenia,
- dokonuje połowu ryb z naruszeniem przepisów ustawy;
- nie oznakowuje obrębu hodowlanego albo ochronnego lub niewłaściwie je oznakowuje, lub nie będąc do tego uprawnionym, umieszcza takie oznakowanie lub niszczy oznakowanie obrębu hodowlanego albo ochronnego,
- wbrew obowiązkowi, wstępuje do obrębu hodowlanego bez uzgodnienia terminu, miejsca lub sposobu wejścia do obrębu hodowlanego z uprawnionym do rybactwa w tym obrębie albo wstępuje do obrębu hodowlanego niezgodnie z tymi uzgodnieniami,
- dokonuje połowu ryb, wykorzystując do tego sprzęt pływający niezarejestrowany lub nieoznakowany albo oznakowany niezgodnie z przepisami;
- dokonuje amatorskiego połowu ryb z naruszeniem zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa, określonych w przepisach o żegludze śródlądowej.
– podlega karze grzywny albo karze nagany.
Karę wymierza się odpowiednio za usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo w popełnieniu czynu. W razie ukarania za wykroczenia sąd orzeka o podaniu orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego. W razie ukarania za wykroczenia sąd dodatkowo orzeka, odpowiednio:
- na rzecz pokrzywdzonego:
- obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub
- uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
- przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na rzecz uprawnionego do rybactwa;
- trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy, do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.
