Bronią w rozumieniu Ustawy z dnia 21 maja 1991r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004r., Nr 52, poz. 525 ze zm.) jest:
– broń palna, w tym broń bojowa, myśliwska, sportowa, gazowa, alarmowa i sygnałowa,
– broń pneumatyczna,
– miotacze gazu obezwładniającego,
– narzędzia i urządzenia, których używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu:
a) broń biała w postaci: ostrzy ukrytych w przedmiotach nie mających wyglądu broni, kastetów i nunczaków, pałek posiadających zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału, pałek wykonanych z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału, imitujących kij bejsbolowy,
b) broń cięciwowa w postaci kusz,
c) przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.
Broń palną i amunicję do niej można posiadać tylko na podstawie pozwolenia na broń wydanego przez komendanta wojewódzkiego policji, właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego a w przypadku żołnierzy zawodowych – właściwego komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej.
Prawo do posiadania broni pneumatycznej daje karta rejestracyjna broni pneumatycznej, wydawana przez właściwego miejscowo komendanta powiatowego policji. Pozwolenie na broń wydaje się w celach ochrony osobistej, ochrony osób i mienia, łowieckich, sportowych, rekonstrukcji historycznych, kolekcjonerskich, pamiątkowych oraz szkoleniowych. W przypadku pozwolenia do ochrony osobistej, osób i mienia za ważną przyczynę posiadania broni uważa się stałe, realne i ponadprzeciętne zagrożenie życia, zdrowia lub mienia.
Głównym kryterium ubiegania się o pozwolenie na broń jest wiek wnioskodawcy.
O przedmiotowe zezwolenie może bowiem starać się wyłącznie osoba, która ukończyła 21 lat. W wyjątkowych sytuacjach pozwolenie wydaje się osobie mającej ukończone 18 lat. Może to nastąpić jedynie na wniosek szkoły, organizacji sportowej, Polskiego Związku Łowieckiego i stowarzyszenia obronnego a pozwolenie może być wydane tylko na broń służącą do celów sportowych lub łowieckich
Zezwolenie nie zostanie również wydane osobie:
– z zaburzeniami psychicznymi lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej,
– wykazującej istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego,
– uzależnionej od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych,
– nie posiadającej miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
– stanowiącej zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego, w tym skazanej prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo, umyślne przestępstwo skarbowe oraz nieumyślne przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu lub przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia.
Osoba ubiegająca się o pozwolenie powinna przedłożyć do właściwego komendanta policji wniosek o wydanie pozwolenia na broń z określeniem rodzaju i ilości broni, celu posiadania broni i wskazanie powodów ubiegania się o pozwolenie.
Do wniosku należy dołączyć:
– wydane pozytywne orzeczenie lekarskie oraz orzeczenie psychologa (są ważne tylko przez 2 miesiące),
– dwie fotografie 3 na 4 cm,
– dowód uiszczenia opłaty skarbowej w wysokości 242 zł, oraz
– dokumenty uzasadniające potrzebę posiadania broni w określonym celu:
Osoba, która składa wniosek o wydanie pozwolenia na broń jest również obowiązana zdać egzamin przed komisją. Komisja powoływana jest przez właściwego komendanta wojewódzkiego policji. Egzamin polega na sprawdzeniu znajomości przepisów dotyczących posiadania, używania i posługiwania się daną bronią. Opłata za egzamin w celu uzyskania pozwolenia na broń w celach obrony osobistej wynosi 500 zł.
Pozwolenie wydawane jest na czas nieokreślony, w formie decyzji administracyjnej, w której określa się cel, w jakim zostało wydane oraz rodzaj i liczbę egzemplarzy broni.
Na wniosek osoby posiadającej takie pozwolenie wydaje się zaświadczenie uprawniające do nabycia rodzaju i liczby egzemplarzy broni zgodnie z pozwoleniem i amunicji do tej broni.
Pozwolenie nie jest wymagane w przypadku:
– gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów,
– używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy działającej na podstawie zezwolenia właściwego organu,
– używanie broni palnej sygnałowej i alarmowej do celów wzywania pomocy, ratowniczych, poszukiwawczych oraz przez osoby uprawnione do sygnalizacji zawodnikom rozpoczęcia konkurencji sportowej w trakcie zawodów sportowych, jeżeli wymaga ona takiej sygnalizacji,
– dysponowania bronią przez przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją na podstawie koncesji lub świadczących usługi rusznikarskie na podstawie odrębnych przepisów, o ile jest to związane bezpośrednio z prowadzeniem działalności gospodarczej,
– dysponowania bronią przekazaną w celu pozbawienia lub potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych,
– posiadania broni palnej pozbawionej cech użytkowych,
– posiadania przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nieprzekraczającej 10 mA,
– posiadania ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego,
– posiadania broni pneumatycznej,
– posiadania broni palnej rozdzielnego ładowania, wytworzonej przed rokiem 1885 oraz replik tej broni,
– posiadania broni palnej alarmowej o kalibrze do 6 mm.
Posiadanie broni palnej lub amunicji do niej bez wymaganego pozwolenia jest przestępstwem określonym w art. 263§2 kodeksu karnego, zagrożonym karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
