Przyjmujący może odmówić naprawy, gdyby wymagała nadmiernych kosztów. Gdy wady usunąć się nie dadzą albo, gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne. Jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego. Odpowiedzialność z rękojmi powstaje wtedy, gdy dzieło ma wady. Omawiany przepis, w przeciwieństwie do regulacji odnoszących się do umowy sprzedaży, nie wprowadza podziału na wady prawne i fizyczne, w konsekwencji, więc rękojmia będzie dotyczyć wad obu rodzajów. Nie zawiera on definicji wady, należy, zatem przyjmować, wzorując się na regulacjach z umowy sprzedaży, że chodzi o sytuację, gdy oddane dzieło ma mniejszą niż należało oczekiwać wartość lub użyteczność, jak również, gdy nie posiada ono właściwości, o których przyjmujący zamówienie zapewniał zamawiającego. Pod tymi ogólnymi sformułowaniami może kryć się wiele różnorodnych stanów, wskazujących na to, że dzieło nie zostało należycie wykonane. Jeżeli wady dadzą się usunąć, zamawiający może żądać od przyjmującego zamówienie ich usunięcia, wyznaczając w tym celu odpowiedni termin, z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Im bardziej skomplikowana i trudna do usunięcia wada, tym będzie on dłuższy. Przy czym, należy brać pod uwagę czas, jaki w podobnych okolicznościach przy określonym rodzaju dzieła byłby potrzebny innym podmiotom do usunięcia ujawnionej wady. W przypadku wad nieistotnych, zamawiającemu przysługiwać będzie żądanie obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. Konieczne będzie tu porównanie wartości dzieła obarczonego wadami z wartością dzieła, jakiego ze względu na treść umowy zamawiający miał prawo oczekiwać.
1 Komentarz do kodeksu cywilnego – red. E. Gniewek / Zagrobelny
