- Reklama -
czwartek, 28 marca 2024
- Reklama -
Więcej

    Immisje

    Zgodnie z treścią art. 144 Kodeksu cywilnego, właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Wskazany przepis dotyczy immisji pośrednich, czyli takich działań na nieruchomości wyjściowej, których skutki przenikają w sposób naturalny na nieruchomości sąsiednie przez np.: wywoływanie hałasów, wibracji, wytwarzanie zapachów, naturalny spływ deszczówki ułatwiony utwardzonym korytem itp.
    Istnieją również immisje bezpośrednie, czyli takie, które to oddziaływania zostały zabronione wprost przez art. 140 Kodeksu cywilnego.

    Reasumując, zabronione są immisje zakłócające korzystanie z nieruchomości sąsiedzkich ponad przeciętną miarę. Ustalenie przeciętnej miary, a tym samym zakresu dopuszczalnych oddziaływań na sąsiednie nieruchomości, musi być dokonywane z uwzględnieniem przeznaczenia tych nieruchomości i według miary obiektywnej. Właścicielom nieruchomości sąsiednich, a także tym, którzy są uprawnieni do ochrony swych praw z mocy przepisów szczególnych, przysługuje – w razie przekroczenia uprawnień przez właściciela opisanego w art. 144 Kodeksu cywilnego – roszczenie negatoryjne o zaniechanie naruszeń i przywrócenie stanu zgodnego z prawem (art. 222 § 2 KC). Jeśli opisane zakłócenia wywołały szkodę, wówczas poszkodowany może dochodzić jej naprawienia na zasadach ogólnych (art. 415 KC).

    1 E. Skowrońska-Bocian, [w:] K. Pietrzykowski, KC. Komentarz, t. 1, s. 570-572

    Poprzedni artykuł
    Następny artykuł
    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE