- Reklama -
czwartek, 18 kwietnia 2024
- Reklama -
Więcej
    Strona głównaPrawoInterwencja uboczna

    Interwencja uboczna

    Interwencję uboczną uważa się za inny niż wytoczenie powództwa środek ochrony praw podmiotowych realizowany przed sądem. Zgodnie z treścią art. 76 Kodeksu postępowania cywilnego, kto ma interes prawny (interes, o którym mowa w art. 76, musi być interesem prawnym, a nie tylko faktycznym: majątkowym, gospodarczym czy emocjonalnym) w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, może w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji przystąpić do tej strony (interwencja uboczna).
    Interwenient
    nie jest stroną procesu, lecz osobą trzecią uprawnioną do wstąpienia i działania w procesie. Istnieje interwencja uboczna niesamoistna, oraz samoistna. Jeżeli możliwy wpływ będzie bezpośredni, a więc jeżeli wyrok korzystny dla strony, do której przystąpił, może być wprost skuteczny wobec interwenienta, objąć go skutkami powagi rzeczy osądzonej, mamy do czynienia z interwencją uboczną samoistną. Natomiast, jeżeli wpływ wyroku, jaki zapadnie w sprawie, na sferę interesów interwenienta jest tylko pośredni, to mamy do czynienia z interwencją uboczną niesamoistną. Interwenient uboczny koniecznie musi posiadać zdolność sądową, zdolność procesową oraz należyte zastępstwo. Interwencję można zgłosić, po stronie powoda od chwili wytoczenia powództwa, po stronie zaś pozwanego, od chwili doręczenia mu odpisu pozwu. Interwencję zgłoszoną po tym terminie sąd odrzuci, jako niedopuszczalną. Zgodnie z orzeczeniem SN z dnia 6 listopada 2008 r. III CSK 209/08, stwierdzono, że charakter działania interwenienta ubocznego w procesie polega na tym, że interwenient działa w imieniu własnym, uprawniony jest także do podejmowania czynności procesowych w związku z okolicznościami dotyczącymi samej strony, do której przystąpił, jeżeli oczywiście strona ta jego czynnościom się nie sprzeciwi. Strona, do której przystąpił interwenient uboczny, uprawniona jest do powoływania się we wniesionym przez siebie środku odwoławczym na zarzuty pozostające w związku z okolicznościami dotyczącymi wyłącznie interwenienta. Choć bowiem interwenient uboczny jest "pomocnikiem" strony, do której przystąpił i może działać w jej interesie, to nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, że strona, do której przystąpił jest jego "pomocnikiem" i może składać w procesie środki odwoławcze wyłącznie w jego interesie i oparte na zarzutach jego tylko dotyczących. Interwenientowi ubocznemu należy od chwili jego wstąpienia do sprawy doręczać, tak jak stronie, zawiadomienia o terminach i posiedzeniach sądowych, jako też orzeczenia sądu.
     

    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE