Zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych, za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano rejestracji odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego. Zasadniczo opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik radiofoniczny i telewizyjny. Wg ustawodawcy odbiornikiem radiofonicznym albo telewizyjnym, w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy, jest urządzenie techniczne dostosowane do odbioru programu.
Jak była już mowa wcześniej, zwalnia się od opłat abonamentowych:
1) osoby, co do których orzeczono o:
a) zaliczeniu do I grupy inwalidów lub
b) całkowitej niezdolności do pracy lub
c) znacznym stopniu niepełnosprawności lub
d) trwałej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym,
2) osoby, które ukończyły 75 lat;
3) osoby, które otrzymują świadczenie pielęgnacyjne z właściwego organu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej lub rentę socjalną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub innego organu emerytalno-rentowego;
4) osoby niesłyszące, u których stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu (mierzone na częstotliwości 2.000 Hz o natężeniu od 80 dB);
5) osoby niewidome, których ostrość wzroku nie przekracza 15 %;
6) osoby, które ukończyły 60 lat oraz mają ustalone prawo do emerytury, której wysokość nie przekracza miesięcznie kwoty 50 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;
7) osoby:
a) które mają prawo do korzystania ze świadczeń pieniężnych z tytułu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
b) spełniające kryteria dochodowe, określone w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych,
c) bezrobotne,
d) posiadające prawo do zasiłku przedemerytalnego,
e) posiadające prawo do świadczenia przedemerytalnego,
Zgodnie z art. 7 ust. 6 i 7 ustawy, w przypadku stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego kierownik jednostki operatora publicznego przeprowadzający kontrolę, wydaje decyzję, w której nakazuje rejestrację odbiornika oraz ustala opłatę za używanie niezarejestrowanego odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego. Od takiej decyzji służy odwołanie do ministra właściwego do spraw łączności. Pamiętajmy, że zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 07 maja 2009 roku (III CZP 20/09) termin przedawnienia roszczenia o opłatę abonamentową i wynagrodzenie za połączenia telefoniczne z umowy o świadczenie usług telefonicznych, zawartej na postawie ustawy z 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, określa art. 118 KC. Z drugiej strony nie można przyjmować, że 3 letni termin przedawnienia (wskazany w art. 118 KC) będzie miał zastosowanie względem abonamentu RTV. Zgodnie z treścią art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie zapłaty powyższego abonamentu przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności. Jeżeli zatem dostaliśmy wezwanie w sprawie zapłaty abonamentu za okres, który przekracza 5 lat, to możemy odwołać się od takiego pisma. Podobnie będzie w przypadku, gdy wezwanie zostanie skierowane do osoby podlegającej ustawowemu zwolnieniu od obowiązkowego uiszczania abonamentu RTV.
