- Reklama -
niedziela, 21 kwietnia 2024
- Reklama -
Więcej
    Strona głównaPracaSkrócenie okresu wypowiedzenia, a obowiązkowe ubezpieczenie społeczne

    Skrócenie okresu wypowiedzenia, a obowiązkowe ubezpieczenie społeczne

    Pojawia się jednak pytanie, czy w okresie za który pracodawca ma obowiązek wypłaty odszkodowania za skrócenie okresu wypowiedzenia pracownik podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu pracowników. Kwestia ta staje się kluczowa chociażby w momencie ubiegania się pracownika o prawo do emerytury.

     

    Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem

    Przepisy Kodeksu pracy wskazują, że każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem, a rozwiązanie umowy o pracę następuje z upływem okresu wypowiedzenia. W przypadku umowy o pracę na okres próbny, okres wypowiedzenia wynosi odpowiednio:

    • 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni;
    • 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie;
    • 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące.

    Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

    • 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
    • 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
    • 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

    Skrócony okres wypowiedzenia

    Kodeks pracy (w art. 361) dopuszcza możliwość skrócenia okresu wypowiedzenia. Jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub umowy o pracę zawartej na czas określony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących pracowników, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do 1 miesiąca. W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia. Skrócenie przez zakład pracy okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1 KP powoduje rozwiązanie tej umowy z upływem skróconego okresu (zob. uchwała SN z dnia  9 lipca 1992  r., sygn. akt I PZP 20/92). Okres, za który przysługuje odszkodowanie, wlicza się pracownikowi pozostającemu w tym okresie bez pracy do okresu zatrudnienia.

     

    Czy w okresie, za który pracodawca ma obowiązek wypłaty odszkodowania za skrócenie okresu wypowiedzenia, pracownik podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu pracowników?

    Powyższa kwestia staje się niezwykła istotna np. w sytuacji, gdy pracownik ubiega się o prawo do emerytury. W przypadku skrócenia okresu wypowiedzenia na podstawie art. 361 KP umowa o pracę rozwiązuje się z upływem skróconego okresu wypowiedzenia, zaś za późniejszy okres pracownik otrzymuje wprawdzie odszkodowanie, ale nie jest już pracownikiem. Poza odszkodowaniem za skrócenie okresu wypowiedzenia nie nabywa on prawa do świadczeń związanych ze stosunkiem pracy. W okresie, za który pracodawca ma obowiązek wypłaty odszkodowania pracownik nie podlega wszakże obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu pracowników. Co istotne, nie pozostając w stosunku pracy w okresie, za który wypłacono odszkodowanie, pracownik nie nabywa także jakichkolwiek uprawnień zależnych od bycia stroną tego stosunku. Nie może w tym okresie nabyć prawa do urlopu wypoczynkowego, czy nagrody jubileuszowej, do której nabyłby prawo, gdyby w okresie, za który przyznano odszkodowanie, pozostawał w stosunku pracy. Okres za który wypłacono odszkodowanie nie jest traktowany, jako równorzędny z okresem pozostawania w stosunku pracy. Okres ten natomiast, zgodnie z art. 361 § 2 KP, jest jedynie wliczany pracownikowi do stażu pracy np. do okresu, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, czy np. okresu, od którego zależy wysokość odprawy pieniężnej wypłacanej na podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (zob. R. Terlecki, N. Szok, Prawo pracy w praktyce, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2015, s. 96; wyrok SA w Warszawie z dnia 30 września 2013  r., sygn. akt III AUa 3263/12).

    Podstawa prawna:
    Art. 32, art. 34, art. 36, art. 361 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U.2014.1502).
     

    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE