Z kolei dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają – na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi:
– wykonujące pracę nakładczą,
– wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące,
– prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi współpracujące,
– wykonujące odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
– będące duchownymi,
– sprawujące opiekę nad dziećmi na podstawie umowy uaktywniającej (nianie).
Objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie ubezpieczeniem, jednakże nie wcześniej niż od dnia, w którym wniosek został złożony. Należy także zauważyć, że objęcie tym ubezpieczeniem może nastąpić od dnia wskazanego we wniosku, który jest wcześniejszy niż data złożenia wniosku, ale tylko w przypadku, gdy zgłoszenie do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie złożone w terminie w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczeń.
Kiedy ustaje dobrowolne ubezpieczenie chorobowe?
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustaje:
– od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z ubezpieczenia chorobowego, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony,
– od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na ubezpieczenie chorobowe; jeżeli jednak za część miesiąca został pobrany zasiłek, ubezpieczenie chorobowe ustaje od dnia następnego po dniu, za który zasiłek przysługuje,
– od dnia ustania tytułu podlegania tym ubezpieczeniom.